เปิดรถเจ้าบ่าวหมาดๆ ปลื้ม หลีกภัย กับ BMW Z4 ราคากว่า 4 ล้าน

เพิ่งจะเป็นเจ้าบ่าวหมาดๆ ปลื้ม สุรบถ หลีกภัย บุตรชายคนเดียวของอดีตนายกรัฐมนตรีชวน หลีกภัย ที่ถือได้ว่าเป็นคนหนุ่มที่ประสบความสำเร็จตั้งแต่อายุยังน้อย เพราะรายการ VRZO ที่เขาเป็นผู้ผลิตนั้นประสบความสำเร็จอย่างสูง ซึ่งรสนิยมในการเลือกรถของเขาเองก็สูงเช่นกัน โดยปลื้ม สุรบถ หลีกภัย เลือกที่จะใช้ รถยนต์สุดหรู BMW Z4 2012

BMW Z4 ใหม่ตัวนี้จะเริ่มออกมาตีตลาดในปี 2012  รถสายพันธ์สปอร์ตตัวนี้ถือว่าสวยงามมาก ทั้งรูปลักษณ์ภายนอกที่ดูดุดันขึ้น แต่ก็สง่างามไปพร้อมกัน ด้วยเครื่องยนต์ 4 สูบ 240 แรงม้า ที่เพิ่มพลังเทอร์โบเต็มพิกัด และยังถูกออกแบบมาให้ดูทันสมัยมากยิ่งขึ้น พร้อมสิ่งอำนวยความสะดวกภายในครบครันและทันสมัย ปราดเปรียวและโฉบเฉี่ยวมากยิ่งขึ้น ด้านความปลอดภัยก็จัดอยู่ในระดับมาตรฐานจากบีเอ็มดับเบิ้ลยู พร้อมห้องโดยสารที่เรียบหรูและกว้างขวางขึ้น พื้นที่เก็บของกระจุกกระจิกก็มากขึ้น แต่ความสวยงามที่อยู่ในระดับเกิน 5 ดาว

ส่วนใครที่สงสัยว่า พ่อจนแต่ปลื้มขับรถสปอร์ต เอาเงินมาจากไหนมาซื้อรถ ปลื้มเคยตอบไว้ในสื่อหนึ่งว่า

A:ฮ่า ฮ่าฮ่า บางคนก็ว่าคุณพ่อจนไม่จริง บางคนก็ว่ากินภาษีประชาชน เอาเป็นว่าผมภูมิใจจะเล่าเลยนะครับ "ไม่มีอะไรผิดและไม่มีอะไรต้องอายหรือหลบหน้า" อย่างแรก"พ่อผมจนจริงครับ พ่อผมเป็นลูกชาวบ้านมาตั้งแต่เกิด พ่อผมเป็นคนประหยัดขั้นรุนแรงและเป็นคนที่ใช้ชีวิตอยู่บนความพอเพียงถึงขีด สุดครับ" แต่นั่นไม่ได้แปลว่าผมต้องเป็นเหมือนพ่อทุกอย่างครับ ผมเรียนรู้เรื่องการใช้เงินมาจากพ่อครับ และ"ผมมีความฝันหลายอย่าง" และหนึ่งในฝันนั้นก็คือ"ซักวัน!เราจะมีรถสปอตร์ซักคันที่เราชอบจริงๆ!" และผมเชื่อว่าเด็กผู้ชายหลายๆคนก็ต้อง"มีฝันว่าอยากได้รถซักคัน" เพียงแต่ว่า"ฝันอันนั้นจะมีใครทำตามฝันมั้ย"

ซึ่งหนึ่งในนั้นคือ"ผม เองครับ ผมเลือกที่จะไม่ใช้ชีวิตอย่างเอ้อระเหยสนุกไปวันๆ" ผมเริ่มหาเงินเองตั้งแต่ตอนผม "ขึ้นม.4" เริ่มแรกผมทำงานหลายต่อหลายอย่างครับ ส่วนใหญ่จะเป็นงานที่ทำวันหยุดได้ เช่นไปเป็นพนักงานสวนสัตว์กับพนักงานร้านสะดวกซื้อครับ เบ็ดเสร็จแล้วผมมีรายได้เฉลี่ยช่วงแรกๆอยู่เดือนละ 6000-7500บาทครับ ต่อมาผมเริ่มทำธุรกิจส่วนตัว อันแรกเลยคือ "ตู้สติ๊กเกอร์"(ตอนนั้นวัยรุ่นฮิตมาก) ผมเอาตู้พวกนี้ไปตั้งตามห้างต่างๆครับปรากฎมันได้เงินเยอะกว่าที่คิดมากและ ต้นทุนมีเพียงตู้ไม้กับคอม1เครื่องและเครื่องปริ๊นอีก1อัน"

พอผม ขึ้นปี2ผมก็ทำธุรกิจเล้กๆเกี่ยวกับอาหาร จนกระทั่งผมอยู่มหาลัยปี4 "ผมสามารถเก็บเงินได้มากพอที่จะดาวน์รถที่ผมชอบจริงๆซักคันนึงได้" และผมก็เลยตัดสินใจดาวน์ "Z4ที่เป็นรถมือ2" ซึ่งเต๊นรถที่ไปซื้อเป็นรุ่นพี่ที่รู้จัก ผมก็โทรไปต่อเค้าทั้งวันทั้งคืนให้เค้าลดให้ได้มากที่สุด จนกระทั่ง"ผมเลยทำตามฝันของผมได้" แต่ผมอยากจะบอกว่าทุกวันนี้ผมยังต้องผ่อนอ้วกแตกอยู่เลย และเวลาใครถามผม ผมจะบอกอย่างเต็มอกว่า "ผมเก็บตังค์ดาวน์รถคันนี้มาทั้งหมด7ปีและผมซื้อมาเป็นรถมือ2 ซึ่งทุกวันนี้ผมยังผ่อนอยู่ทุกเดือนๆ"

ผมทำงานมาผมเสียภาษีทุกบาททุกสตางค์ไม่เคยตกหล่น เพราะผมถือว่า"สิ่งที่มนุษย์เราทุกคนหนีไม่ได้คือภาษี" สุดท้ายนะครับผมอยากจะบอกว่า "อย่าคิดว่าผมจะเป็นเด็กกะโหลกกะลาที่แบมือขอตังค์พ่อแม่เที่ยวสนุกซื้อของ ช๊อปกระจายไปวันๆครับ ผมเป็นคนที่จริงจังกับสิ่งที่เรียกว่าความฝันมาก อย่าคิดว่าเป็นเด็กจะไม่สามารถทำสิ่งโน่นสิ่งนี้ได้ครับ เพราะผมเชื่อว่าสิ่งที่ผมทำใครๆก็ทำได้ มันขึ้นอยู่กับว่าคุณมีความมุ่งมั่นจะทำตามความฝันนั้นมากน้อยแค่ไหนต่าง หาก" (การมีเงินไม่ใช่เรื่องที่ผิดหากคุณตั้งใจทำงานหามาจากหยาดเหงื่อของคุณ แต่มันจะเป็นเรื่องที่ผิดหากมันเป็นเงินที่ได้มาโดยไม่สุจนริต