คนใช้รถ กทม. อยากให้ผู้ว่าฯ ทำอะไร?

     การแก้ปัญหา “รถติด-น้ำท่วม” คือปัญหาที่ผู้สมัครชิงตำแหน่งผู้ว่าฯ กทม. ชูเป็นนโยบายหาเสียงมาตั้งแต่ยุคที่พลตรีจำลอง ศรีเมือง เบียดมากับคุณสมัคร สุนทรเวช (รู้อายุผมเลยใช่ไหมครับ ฮา ๆ) ซึ่งก็เป็นแบบนี้มาทุกครั้งที่มีการเลือกตั้งผู้ว่าฯ ทั้งที่ความเป็นจริงแล้ว มันคือ 2 ปัญหาที่ไม่มีใครเคยแก้ได้เลยครับ!

     โดยเฉพาะรถติดมันคือสัญลักษณ์ของการจราจรในกทม. ไปแล้วครับ อย่างถนนบางเส้นผมก็ไม่เข้าใจว่าจะติดอะไรขนาดนั้น สมัยผมเด็ก ๆ ตอนที่ยังไม่มีรถไฟฟ้าทั้งลอยฟ้าและใต้ดิน ก็มีการพูดกันว่านี่คือระบบขนส่งมวลชนที่จะช่วยแก้ปัญหารถติดได้ แต่มาถึงวันนี้ก็ต้องยอมรับว่ารถบนท้องถนนก็ยังติดอยู่ดี

     จะว่าไปการแก้ปัญหาการจราจรมันไม่ใช่หน้าที่ของกทม. อย่างเดียว เพราะจะต้องมีการเชื่อมโยงหลายหน่วยงานเข้าด้วยกัน ทั้งตำรวจและกระทรวงคมนาคม แต่เมื่อมีการเลือกตั้ง นโยบายเรื่องขนส่งมวลชนก็จำเป็นที่ผู้สมัครทุกคนจะต้องมีเอาไว้หาเสียง จะแก้ได้ไม่ได้ หรือทำได้จริงหรือไม่ เป็นอีกเรื่องครับ ขอให้มีแนวคิดที่โดนไว้ก่อนเป็นใช้ได้

     ผมขออนุญาตแชร์มุมมองส่วนตัวกรณีปัญหารถติดที่นับวันยิ่งติดขึ้นเรื่อย ๆ สิ่งแรกคือการกระจุกตัวของประชากรและบ้านเรือน ยกตัวอย่างในโซนวัชรพล สายไหม ต่อไปถึงจตุโชติ หากใครที่เคยขับรถขึ้นทางด่วนรามอินทรามุ่งหน้าลำลูกกา-รังสิต ในช่วงเย็น รถจะติดยาวที่บริเวณทางลงด่านจตุโชติเป็นหลายกิโลเมตร

     นั่นเป็นเพราะการกระจุกตัวของหมู่บ้าน ซึ่งเป็นปัญหาที่เลี่ยงไม่ได้ เพราะหากไล่ดูราคาหมู่บ้านจัดสรรของแต่ละโครงการ ก็จะแปรผันตามระยะทางใกล้-ไกลโซนเมือง การซื้อบ้านในราคาเท่ากันแต่หากขยับโซนออกไปจะได้บ้านไซส์ที่ใหญ่ขึ้นมา ซึ่งนั้นแหละครับทำให้เกิดการกระจุกตัวของคน และนำมาซึ่งปัญหารถติด

     ขณะเดียวกันก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าการมีรถยนต์ส่วนตัวคือความสะดวกสบายอย่างหนึ่ง ยิ่งรถยนต์ยุคนี้โดยเฉพาะรถใหม่ป้ายแดงวางเงินดาวน์ระดับหลักพันก็สามารถถอยรถออกมาขับได้แล้ว หรืออย่างรถจักรยานยนต์บางทีไม่ต้องวางเงินดาวน์ก็ขี่ออกจากโชว์รูมได้เลย ก็ยิ่งทำให้รถออกมาบนท้องถนนมากขึ้น

     นอกจากนี้พฤติกรรมของคนใช้รถใช้ถนนก็เป็นอีกจุดที่แก้ยากครับ ผมยกตัวอย่างเส้นเลียบทางด่วนเกษตร-นวมินทร์ จากเดอะวอร์คมุ่งหน้ารามอินทรา ก่อนถึงปั๊มบางจากจะมีโซนร้านขายต้นไม้เรียงรายอยู่ และมีป้ายชัดเจนว่าห้ามจอด! ถ้าจะแวะให้เลี้ยวเข้าไปถนนด้านใน แต่ผมเห็นวันเสาร์-อาทิตย์ รถจอดกันเพียบ ทำรถติดยาว

     ส่วนการเดินทางขนส่งสาธารณะที่ปัจจุบันมีรถลอยฟ้าและใต้ดินผุดขึ้นมาหลายสายมากขึ้น ทว่าเอาเข้าจริง ๆ คนที่เคยใช้รถยนต์อยู่แล้วน้อยคนที่จะเปลี่ยนไปขึ้นรถไฟฟ้า ไม่ต้องใครอื่นครับอย่างผมเอง เคยคิดที่จะลองนั่งรถไฟฟ้าจากวัดพระศรีฯ บางเขน ไปสยามสแควร์ แต่ถึงเวลาจริงขับรถไปเองสะดวกกว่า

     นั่นคือตัวอย่างของปัญหารถติด ที่ต้องยอมรับว่าเป็นส่วนหนึ่งของการใช้ชีวิตของคนกทม. ไปแล้ว ซึ่งที่ผ่านมาคน กทม. ไม่ต้องรอผู้ว่าฯ ครับ พวกเขาแก้ปัญหาเบื้องต้นกันเอง อาทิ รู้ว่ารถติด ก็ออกเร็วเพื่อเผื่อเวลาเดินทาง รวมถึงกดดู google map ว่าขับรถไปเส้นทางไหนจะถึงจุดหมายเร็วที่สุด

     นี่ยังไม่รวมปัญหาน้ำท่วมนะครับ (บางคนเรียกน้ำขังหรือน้ำรอการระบาย) ก็เป็นอีกหนึ่งปัญหาที่ใครก็ยังแก้ไม่ได้แบบร้อยเปอร์เซ็นต์ เพราะหากสังเกตก็จะเห็นว่าเวลาฝนตกหนักจุดที่น้ำท่วมในกทม. ก็จะมีแต่จุดเดิม ๆ ครับ จริงอยู่มันอาจจะเป็นที่ความสูงต่ำของพื้นที่บริเวณนั้น ๆ แต่ควรจะมีแนวทางที่อย่างน้อยบรรเทาได้ก็ยังดี

     ทั้งหมดเป็นเพียงส่วนหนึ่งของปัญหารถติดในกทม. ที่ผมมั่นใจว่าไม่ว่าใครก็แก้ลำบากครับ เพราะมันเป็นเรื่องปกติของคนกทม. ไปแล้ว แล้วคุณล่ะครับอยากให้ผู้ว่าฯ กทม. คนใหม่ทำอะไรบ้าง ลองแชร์ความเห็นเข้ามากันได้นะครับ พบกันใหม่สัปดาห์หน้า สวัสดีครับ

ผู้เขียน: ธันยเดช เกียรติศิริ