เชน-ธนา ลิมปยารยะ นิวซีแลนด์สอนให้โต

แม้จะมีภาระหน้าที่รับผิดชอบมากมายไม่ว่าจะเป็นตำแหน่งหน้าที่การงานที่เป็นถึงผู้อำนวยการฝ่ายการตลาด บริษัท วุฒิศักดิ์คอสเมติกอินเตอร์ จำกัด หรือธุรกิจส่วนตัว เชน-ธนา ลิมปยารยะ ก็ยังเป็นหนุ่มแอคทีฟตลอดเวลา แต่กว่าจะมีวันนี้ได้ เมื่อมองย้อนเวลากลับไปจะพบว่า เสี้ยวชีวิตส่วนหนึ่งของเขานั้นเคยเดินท่องโลกกว้างต่างแดน ไกลถึงนิวซีแลนด์ทั้งที่เพิ่งจะอายุได้เพียง 10 ขวบเศษเท่านั้น

เรียกว่าเป็นเด็กที่กล้าผจญภัยและมีความเด็ดเดี่ยวที่แฝงอยู่ในตัวมาตั้งแต่วัยเยาว์ นิวซีแลนด์ครั้งแรกในชีวิต

"สมัยเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 ที่โรงเรียนยอแซพอุปถัมภ์ จ.นครปฐม มีเรื่องบังเอิญที่ว่าผมสอบได้ที่ 1 ครั้งแรกในชีวิต แล้วทำให้ได้ไปเรียนที่นิวซีแลนด์ซึ่งเป็นโครงการแลกเปลี่ยน จำได้ว่าวันนั้นเป็นวันครบรอบวันประสูติพระแม่มารี ซึ่งในวันนั้นทางโรงเรียนให้มีการขอพร ผมก็เลยไปขอพรพระแม่มารี แต่ก็นึกในใจแบบเด็กๆว่าถ้าผมเขียนภาษาไทยพระแม่มารีจะอ่านออกมั้ย ผมก็เลยตัดสินใจเขียนภาษาอังกฤษในใบขอพรว่า I want to be number one king class แล้วบังเอิญว่าครั้งนั้นเป็นครั้งแรกในชีวิตที่ผมสอบได้ที่ 1 จริงๆ เลยได้โอกาสขอคุณพ่อว่าผมอยากไปเรียนต่างประเทศสักแป๊บนึง เพราะรู้สึกว่าอยากพูดภาษาอังกฤษเป็นทำให้มีโอกาสได้ไปเรียนที่นิวซีแลนด์ประมาณครึ่งปี ครั้งนั้นได้ไปอยู่กับโฮสแฟมิลี่ ซึ่งเมืองนอกเค้าจะเรียนแบบสบายๆ ไปเรียนครึ่งวันแล้วก็ไปข้างนอกครึ่งวัน เราก็จะออกแนวเที่ยวไปด้วย เรียนไปด้วย ย้อนกลับไปถึงตอนที่ได้ไปอเมริกากับครอบครัวก่อนหน้าที่จะไปนิวซีแลนด์ ตอนนั้นคุณพ่อเดินทางไปพบโฮสแฟมิลี่ที่เค้าเคยไปเรียนด้วย แล้วทางโน้นเค้าก็มีลูกรุ่นเดียวกับผม เวลาที่ลูกเค้ามาคุยกับผม ผมก็ได้แต่พูดเยส โน แต๊งค์กิ้ว แล้วมันเกิดอาการฝังใจว่าเราฟังเค้าไม่ออกเลย เวลาพูดอะไรมาก็ตอบไม่ได้ แล้วมันอึดอัด ทำอะไรไม่ได้ ก็เลยฝังใจว่าสักวันเราต้องไปเรียนเมืองนอกให้ได้ "

สารพัดเหตุการณ์ในต่างแดน

"การไปอยู่ต่างประเทศอย่างแรกเลยคือต้องมีความกล้า แต่มันก็เหมือนเป็นวงจรชีวิตที่เวลาอยู่ต่างประเทศเราต้องมีอาการป่วย มีหลงทาง มีตังค์หมด ตอนที่ตังค์หมดก็เลยบอกแฟมิลี่ว่าเราตังค์หมดแล้วนะ ไม่เหลือตังค์เลย เค้าก็บอกว่าเดี๋ยวเค้าลดค่าเช่าบ้านเดือนนี้ให้ เราก็โอเค ทำให้มีเงินต่อชีวิตในช่วงนั้นได้ คือตอนนั้นด้วยความเป็นเด็ก เรามีเงินอยู่ก้อนหนึ่งก็ไปซื้อโรลเลอร์เบลด คือมันเป็นรุ่นที่แพงกว่ารุ่นที่เราควรจะซื้อ คือมีเงินเท่าเนี้ยแต่อยากได้ของดี ก็เลยทำให้บริหารเงินไม่ดี ไม่พอใช้ แล้วก็มีเหตุการณ์กลับไปทันรถบัสรอบสุดท้าย แล้วโทรหาใครก็ไม่ได้เพราะไม่มีเงินในโฟนการ์ดเลยต้องเดินเท้ากลับ เหตุจากการพลาดรถบัสตอน 1 ทุ่ม 45 กว่าจะเดินเท้ากลับถึงบ้านก็ประมาณ 5 ทุ่ม พอกลับไปถึงบ้านปรากฏว่าตำรวจเต็มบ้านเลย เพราะเค้าคิดว่าเราหายไปแล้ว ก็เป็นประสบการณ์ที่ดี แต่มันก็ทำให้เราโตขึ้นแล้วก็มีความกล้าพูดมากขึ้น เรื่องของภาษาอังกฤษนี่คือเราเก่งเลย ช่วงเรียนมัธยมศึกษาปีที่ 3 นี่ผมสามารถทำข้อสอบเอ็นทรานซ์ได้แล้ว แต่ก็เหมือนมีความประมาทช่วงเรียนชั้น ม.4-ม.6 หยุดพัฒนาตัวเองไปเลย เพราะคิดว่าตัวเองพูดได้แล้ว เก่งแล้ว ปรากฏว่าคะแนนเอ็นทรานซ์ที่ออกมาเหมือนสมัยที่เราเรียน ม.3 เลย คือหยุดอยู่กับที่แล้วก็หยุดอยู่อย่างนั้น ยิ่งตอนนี้ยิ่งไม่ค่อยได้ใช้เท่าไร ทุกอย่าง...หมด"

เมืองน่าอยู่ในสายตา

"นิวซีแลนด์เป็นเมืองสะอาดมาก แล้วก็เป็นระเบียบ ไม่มีแผ่นดินไหว ไม่มีอะไรรุนแรง ดีทุกอย่าง ระบบบัสก็เป็นเวลาตายตัว ไม่วุ่นวายมาก ถ้าให้ไปอีกก็คิดว่าจะไป แต่ว่าช่วงนี้ผมทำงานเลยไม่ค่อยมีเวลา ประเทศในฝันอีกประเทศที่อยากไปคือ "ญี่ปุ่น" ด้วยความที่เนเจอร์คนเค้าใกล้เคียงกับเรา ผมเคยไปร้องเพลงอยู่ที่ญี่ปุ่นประมาณ 2 เดือนก็รู้สึกหลงรัก ยิ่งไปอยู่นานๆ ก็ยิ่งชอบ วิถีชีวิตเหมาะกับคนเอเชีย ซึ่งแตกต่างจากเวลาที่เราไปอยู่ฝั่งยุโรปมาก คือทางโน้นเค้าจะเหมือนอีกซีกโลกหนึ่ง แต่ญี่ปุ่นยังมีกลิ่นคล้ายๆ เราคือทำงานเร่งรีบ ตอนเรียนจบเคยตั้งใจว่าอยากเรียนต่อต่างประเทศ แต่ด้วยความที่ผมได้เข้าวงการมาตั้งแต่เรียนมหาวิทยาลัยปี 1 เลยทำให้ยังไม่ได้พัก เคยตั้งใจไว้ว่าอยากเรียนต่อ ป.โท แต่ถ้าอายุเกิน 27 แล้วยังไม่ได้เรียนก็คงไม่เรียนแล้ว ทุกวันนี้หนุ่มเชนยังคงมุ่งมั่นที่จะทำงานทุกอย่างให้ได้ดี และมีความตั้งใจอย่างเต็มเปี่ยม แม้จะมีอายุเพียง 20 ปีเศษ เท่านั้น หากใครจะนำแนวคิดของหนุ่มคนนี้ไปลองวางแผนชีวิตตัวเองดูบ้าง แน่นอนว่าคุณกำลังเดินทางไปสู่ลำแสงแห่งความสำเร็จที่ไม่ไกลเกินเอื้อม

ที่มา "การศึกษาวันนี้"
ผู้เขียน : ladda