หนักไปไหม? ลงโทษนักเรียนมาสาย ด้วยวิธีการคลานเข่าเข้าโรงเรียน

กำลังเป็นกระแสร้อนแรงทางทวิตเตอร์ สำหรับกรณีโรงเรียนชื่อดังแห่งหนึ่งในกรุงเทพฯ ลงโทษนักเรียนมาสายด้วยวิธีการคลานเข่าเข้าโรงเรียน ซึ่งด้วยวิธีลงโทษที่ค่อนข้างหนักทำให้นักเรียนหญิงหลายคนหัวเข้าถลอกปอกเปิก มีสภาพบอบช้ำ ไม่ต่างอะไรกับการโดนทำร้ายร่างกายทางอ้อม

จากจุดเล็กๆโดยการบอกเล่าเรื่องราวของตนเอง สู่การรีทวิตและแชร์เรื่องราวต่างๆ ให้สังคมได้รับรู้ ประเด็นที่เด็กๆ ถกเถียงกันคือถ้าเดินทางมาโรงเรียนสาย วิธีการลงโทษควรจะเป็นแบบที่สร้างสรรค์ อาจไม่ใช่การให้เด็กนักเรียนต้องคลานเข่าเพื่อเข้าโรงเรียน เพราะประโยชน์ที่ได้เพื่อความเกรงกล้ว หาใช่คำตอบของการแก้ปัญหาไม่

ทั้งนี้ด้วย ระเบียบกระทรวงศึกษาธิการว่าด้วยการลงโทษนักเรียนและนักศึกษา พ.ศ. 2548 ได้กำหนดวิธีการลงโทษไว้ซึ่งถ้ากางออกมาดูจะพบว่าการการลงโทษนักเรียนโดยวิธีให้คลานเข่านั้นดูจะไม่ถูกต้องนัก เพราะระเบียบกระทรวงศึกษาธิการ ว่าด้วยการลงโทษนักเรียนและนักศึกษา พ.ศ.2548 กำหนดให้ลงโทษนักเรียนหรือนักศึกษาที่กระทำความผิดมี 4 สถาน ดังนี้

1.ว่ากล่าวตักเตือน ใช้ในกรณีนักเรียนหรือนักศึกษากระทำความผิดไม่ร้ายแรง

2.ทำทัณฑ์บน ใช้ในกรณีที่นักเรียนหรือนักศึกษาประพฤติตนไม่เหมาะสมกับสภาพความเป็นนักเรียนหรือนักศึกษา หรือใช้ในกรณีทำให้เสื่อมเสียชื่อเสียงและเกียรติศักดิ์ของสถานศึกษา หรือฝ่าฝืนระเบียบของสถานศึกษา หรือได้รับโทษว่ากล่าวตักเตือนมาแล้ว แต่ยังไม่เข็ดหลาบ

3.ตัดคะแนนความประพฤติ ให้เป็นไปตามระเบียบปฏิบัติว่าด้วยการตัดคะแนนความประพฤตินักเรียนหรือนักศึกษาของแต่ละสถานศึกษากำหนด โดยให้ทำบันทึกข้อมูลไว้เป็นหลักฐาน

4.ทำกิจกรรมเพื่อให้ปรับเปลี่ยนพฤติกรรม ใช้ในกรณีที่นักเรียนหรือนักศึกษากระทำความผิดที่สมควรต้องปรับเปลี่ยนพฤติกรรมให้เป็นไปตามแนวทางที่กระทรวงศึกษาธิการกำหนด

อย่างไรก็ตาม นักเรียนต้องพยายามเดินทางมาโรงเรียนให้ทันตามเวลาที่ทางโรงเรียนกำหนด ด้านอาจารย์ก็อาจจะปรับวิธีการลงโทษให้เบาลง ทั้งนี้เพื่อความสบายใจของทั้งสองฝ่าย

สำหรับบทสรุปเรื่องนี้จะเป็นอย่างไร อาจารย์และนักเรียนจะหาจุดตรงกลางได้ไหม ?คงต้องติดตาม