อย่าปล่อยให้เสียงคนอื่นมาดังในหัวเรา

เคยไหมคะ หงุดหงิดเพราะคำพูดของคนอื่น แล้วเสียงเหล่านั้นก็ดังก้องอยู่ในหัวเราชนิดที่สลัดยังไงก็ไม่หลุด ยิ่งหงุดหงิดมากที่เท่าไรเสียงเหล่านั้นก็จะดังอยู่หลายวัน พาลให้อารมณ์เสียได้ง่ายๆ

ในวัยที่แคร์คนรอบข้างไปหมด เสียงของคนอื่นดังก้องในหัวผู้เขียนตลอดเวลาค่ะ ตั้งแต่คำวิพากษ์วิจารณ์เรื่องการแต่งตัว ไปจนถึงวิธีการทำงาน จนกลายเป็นคนที่ครั้งหนึ่ง เคยทำแบบที่มีคนเคยพูดว่า “เรามักใช้เงินที่เราไม่มี ซื้อของที่เราไม่ได้ใช้ ไปให้คนที่เราไม่ได้รัก” ช่วงวัยนั้นเสียงของคนอื่นมีอิทธิพลต่อผู้เขียน จนลืมความเป็นตัวของตัวเองไปพักใหญ่เลยทีเดียว

จนวันหนึ่งผู้ใหญ่ที่ยังมีเมตตา มาเตือนผู้เขียนที่กำลังวิ่งตามเสียงของคนอื่นที่อยู่ในหัวว่า “ระวังจะลืมความเป็นตัวของตัวเอง แล้วกลายเป็นคนที่คุณไม่รู้จัก เพราะเสียงของคนอื่น เราทำให้ทุกคนพอใจไปทั้งหมดไม่ได้”

เสียงเตือนของผู้ใหญ่ท่านนั้น ทำให้ผู้เขียนที่กำลังวิ่งตามเสียงของคนอื่น ต้องหยุดทบทวนตัวเอง เพราะความจริงที่ว่า “เราทำให้ทุกคนพอใจไปทั้งหมดไม่ได้” คือเรื่องจริง ยิ่งหันกลับไปพิจารณาก็จะเห็นชัดว่าแต่ละคนต่างก็มีวิธีคิด มีจริตแตกต่างกันไป เมื่อทำให้คนหนึ่งพอใจรู้สึกว่าเราเป็นพวกเขา แต่อีกคนหนึ่งอาจจะรู้สึกไม่พอใจที่เราไม่เข้าพวกก็เป็นได้

คิดได้เช่นนั้น ผู้เขียนกลับมาทบทวนตัวเองใหม่ และมองเห็นว่า เสียงของคนอื่นที่ดังก้องในหัวเราเป็นเพราะตัวเราเองที่ต้องการทำให้คนอื่นพอใจทั้งที่ในความเป็นจริงแล้ว ไม่มีทางเป็นไปได้ หลังจากนั้นผู้เขียนเริ่มฟังเสียงตัวเองมากขึ้น ทำในสิ่งที่ตนเองต้องการทำจริงๆ ไม่พยายามจะเป็นไปตามความต้องการของคนอื่น และท้ายที่สุดความเคารพในตัวเองก็กลับมาอีกครั้ง

การไม่ปล่อยให้เสียงของคนอื่นมาอยู่ในหัวเรา ไม่ได้หมายความว่าเราจะไม่แคร์หรือไม่สนใจอะไรรอบข้าง แต่เป็นการปล่อยวางต่อคำพูด ความคิดเห็นหรือคำวิจารณ์ ที่หาตรรกะอะไรไม่ได้ ที่ส่วนใหญ่มาจากคนที่ต้องการสำเร็จความใคร่ทางอารมณ์ เวลาที่ผู้เขียนเจอคนเช่นนี้ ก็จะปล่อยให้เขาแสดงไป ก่อนจะปล่อยคำพูดของพวกเขาไว้ตรงนั้น ไม่เก็บเสียงเช่นนั้นมาทำให้กลายเป็นตะกอนทางอารมณ์

จากวันที่ตั้งสติได้จนถึงวันนี้ ไม่ใช่ว่าจะทำได้ทันทีทันใด มีวูบวาบไปตามประสา แต่ด้วยประสบการณ์และอายุ เราจะเริ่มขัดเกลาใจเราได้มากขึ้น ของแบบนี้เริ่มได้เร็วยิ่งดีต่อตัวเองค่ะ เพราะจะทำให้คุณมีความสุขกับชีวิตปัจจุบัน ไม่โหยไห้กับอดีต หรือ หวาดกลัวกับอนาคต เพียงเพราะเสียงของคนอื่นที่ดังอยู่ในหัวของคุณ