กว่าจะมีวันนี้ "IRONBOY" แชมป์ The Rapper คนแรกของเมืองไทย ต้องผ่านอะไรมาบ้าง

มาแรงแบบฉุดไม่หยุดกับ IRONBOY แชมป์ The Rapper คนแรกของเมืองไทย มาทำความรู้จักกับเขาให้มากขึ้นกันเถอะ

พูดได้เลยว่ายุคนี้เป็นยุคที่แร็ปเปอร์โด่งดัง และเริ่มเป็นที่ยอมรับมากขึ้นในเมืองไทยจริงๆ IRONBOY (ไอรอนบอย) หรือ เอนัน-ศิริศักดิ์ เลขวัฒนะโรจน์ สมาชิกในทีมโค้ชโต้ง Twopee Southside ได้เป็นแชมป์ The Rapper คนแรกของเมืองไทย ซึ่งบอกได้เลยว่ากระแสรายการ The Rapper ในตอนนี้ไม่ธรรมดาเลยทีเดียว รายการนี้สร้างแรงบันดาลใจ สานฝัน และเปลี่ยนความคิดผู้คนมากมายกับวงการแร็ปของเมืองไทย Sanook! Campus ได้มีโอกาสพูดคุยแบบพิเศษสุดกับ IRONBOY จึงไม่พลาดที่จะถามถึงที่มา และกว่าจะมีวันนี้ได้ต้องพยายามมากแค่ไหน

จุดเริ่มต้นของ IRONBOY มาจากอะไร

Iron Man เลยครับ ผมชอบหนังตอนอายุ 14 ครับ คือจริงๆ ผมมีชื่อที่ใช้อันแรกแล้วโดนเพื่อนล้อเลียนเยอะมากชื่อนั้นคือ เอนันต์ The Rapper ไม่ใช่เพราะได้รางวัลนะครับ (หัวเราะ) ก็เลยเปลี่ยนมาเป็น IRONBOY ตั้งแต่ 14 ครับ แล้วก็ไม่ได้เปลี่ยนอีกเลย

ตอนนี้เรียนอะไรอยู่

ตอนนี้เรียนอยู่ ม.กรุงเทพ กล้วยน้ำไท อินเตอร์ครับ เรียน Communication Art ครับผม

แบ่งเวลาไปฝึกแร็ปตอนไหน

ก็ต้องไปเรียนให้ไหวครับ คือแก๊ง Southside พี่ผมทุกคนจบจาก BU หมดเลย พี่โต้งนี่คือเรียนคณะเดียวกับผมด้วย ผมเพิ่งรู้ เขาก็บ่นผมว่า ผมต้องไปเรียนให้ไหว เที่ยวหรือทำงานก็ต้องไปเรียนให้ไหว พี่จบได้ เราก็ต้องจบได้ ผมก็เลยต้องไปเรียนให้ได้เวลามีงานดึกๆ

เริ่มแร็ปตั้งแต่อายุเท่าไหร่

ตั้งแต่ 11 ครับ

ทำไมถึงชอบ โต้ง Twopee Southside

ฟังเขาแล้วความรู้สึกมันได้ครับ จริงๆ เด็กในยุคผม ในยุคนั้นมันจะมีไม่กี่คน ก็มีพี่โต้ง 2P พี่โต้ง illislick มีไทเทเนี่ยม วนๆ อยู่แบบนี้ในเจเนอเรชั่นผม ในยุคนั้นครับ พี่โต้งเขาจะมา เราก็จะชอบเขามากในช่วงนั้น

มีแร็ปเปอร์ต่างประเทศที่ชอบไหม

Eminem ครับ เพราะว่าคนนี้เป็นคนขาวคนแรกๆ มาแร็ป เขาแร็ปได้ดีมากๆ เขาเป็นแรงบันดาลใจให้หลายๆ คนรวมทั้งพี่โต้งด้วย

แร็ปเปอร์ในความคิดเราเป็นยังไง

สำหรับผมๆ ว่าอยู่ที่แต่ละคนเลยครับ บางคนเขาอาจจะนำเสนอต่างกัน บางคนนำเสนอเรื่องสังคม บางคนนำเสนอเรื่องตัวเอง แร็ปเปอร์มันมีหลายรูปแบบครับ พูดถึงอย่างนู้นพูดถึงอย่างนี้ ซึ่งผมว่าอยู่ที่คน บางคนเขาเป็นสายแทร็ปเขาจะพูดถึงเรื่องยาเสพติด มันก็แล้วแต่มุมคิดคนครับ ผมก็ไม่ได้แอนตี้แต่มันก็ไม่ใช่แนวผม สิ่งที่ผมถนัดก็คือพูดถึงเรื่องตัวเอง เรื่องรอบๆ ตัวครับ

คิดว่าตอนแข่งมีโอกาสจะชนะไหม

ไม่คิดเลยครับว่าจะชนะ ผมคิดแค่ว่าครั้งแรกที่มาแข่งคืออยากจะมาแร็ปให้ฮีโร่สมัยเด็กเราดูอย่างเช่น พี่โจ้ พี่ขัน และโค้ชทั้ง 4 คน เพราะผมก็ติดตามเขามาตั้งแต่เด็ก คือถ้าสมมุติเราไม่ได้เขาเราก็จะไม่เริ่มแร็ป ผมแค่ออกมาแร็ปตรงหน้าเขาเลยไม่ได้คิดว่าจะต้องมาเป็นแชมป์ครับ

ถ้ากำลังแร็ปฟรีสไตล์อยู่แล้วหลุดจะมีวิธีดึงตัวเองกลับมายังไง

มันก็เคยเกิดขึ้นนะครับ แต่ไม่เกิดขึ้นบนเวที The Rapper ซึ่งสำหรับผมๆ ว่าเราต้องฝึกซ้อมให้ดีก่อน แต่ถ้าสมมุติบนเวทีหลุดจริงๆ สำหรับผมแร็ปเปอร์ที่ดี 2 อย่างที่ควรมีก็คือ ความจำ สมาธิเป็นเรื่องแรกเลย และอย่างที่ 2 คือความเป็นเอนเตอร์เทนเนอร์ที่ดีครับ ถ้าหลุดจริงๆ ก็ต้องมีความเป็นเอนเตอร์เทนเนอร์ว่าคุณจะแก้สถานการณ์ต่ออย่างไร จะเล่นกับคนดูอย่างไรให้คนดูไม่รู้ว่าคุณผิดพลาด นั่นแหละครับ จริงๆ ถ้าได้ 2 ข้อนี้คุณก็สามารถชนะได้แล้วครับ

เห็นว่าเต้นได้ด้วย เริ่มสนใจการเต้นตั้งแต่เมื่อไหร่

ตั้งแต่ 7-8 ขวบมั้งครับ ตอนแรกฝึกเองก่อน แล้วแม่เริ่มส่งไปเรียนเต้นครับผม

แรงบันดาลใจที่ได้จากการเต้นคืออะไร

ตอนนั้นน่าจะชอบพี่บี้-สุกฤษฎิ์, กอล์ฟ, ไมค์ อะไรแบบนี้ครับ ก็เริ่มเต้น แล้วก็มีไปแข่งไมเคิล แจ็คสันเด็ก ตอนนั้นผมอายุ 10 ขวบในชีวิตผมเคยได้แชมป์ 2 ครั้ง ครั้งแรกคือตอนผม 10 ขวบได้แชมป์เต้นของไมเคิล แจ็คสัน แล้วก็มีแชมป์ The Rapper เป็น 2 ครั้งในชีวิตครับ

การแข่ง The Rapper ให้อะไรกับเราบ้าง

ให้อะไรเยอะมากเลยครับในการแข่ง The Rapper ก็เปลี่ยนชีวิตจริงๆ ครับ จากเด็ก 18-19 นั่งทำเพลงอยู่ในโลกของตัวเอง วันหนึ่งก็กลายเป็นอยู่ในยุคที่แร็ปเปอร์เป็นที่รู้จัก เหมือนเป็นดารา เป็นอะไรที่ไม่น่าเชื่อว่าจะเกิดขึ้นในไทยครับ เพราะปกติเมืองนอกเขาจะเรียกว่า Rap Star เป็นคนดังที่หาเงินได้ ซึ่งในไทยมันไม่น่าจะทำได้ แต่ตอนนี้ทำได้ทุกอย่าง และเป็นกระแสที่แรงมากครับ

จะเป็นแรงบันดาลใจให้กับคนที่ดูรายการแล้วอยากแร็ปได้บ้างอย่างไร

สำหรับผม ผมว่าเราก็ต้องเริ่มก่อนครับ ต้องกล้าคิดนอกกรอบก่อน ถ้าคุณอยู่ในกรอบแล้วอยู่ในสิ่งที่คนอื่นบอกว่าคุณควรจะเป็นยังไง อย่างเช่นสังคมโรงเรียนแบบนี้ ผมจะมีปัญหากับสังคมการเรียนตลอด ผมไม่ได้เกลียดเรื่องการเรียนนะ แต่ผมไม่ชอบสังคมที่เขาคอยบอกว่า ทำแบบนี้ไม่ได้ ทำอย่างนั้นไม่ได้ ร้องเพลงจะหาเงินไม่ได้ ซึ่งผมว่ายุคนี้มันไม่ใช่แล้ว คนเราสามารถหาเงินได้จากสิ่งที่ตัวเองรักครับ แล้วชีวิตคุณจะ "เฟี้ยว" เลย นี่คือนิยามในชีวิตของผมนะ คุณทำอะไรก็ได้ที่คุณรักแล้วเลี้ยงตัวเองได้ เลี้ยงครอบครัวได้ คือจริงๆ แค่เลี้ยงตัวเองได้ แค่นี้มันก็เฟี้ยวแล้ว ยิ่งคุณเด็กแล้วคุณทำได้มันจะยิ่งเฟี้ยวเลย แค่เอาคำว่าเฟี้ยวเป็นตัววัด แค่นี้เลยครับสำหรับผม

สำหรับคนที่พอมีทักษะอยู่บ้างจะทำอย่างไรให้ไปอยู่ในจุดเดียวกันกับเราได้

คือผมไม่ได้เก่งนะ แล้วผมก็ไม่ใช่คนมีพรสวรรค์ด้วย แต่สิ่งที่ผมเป็นคือผมเป็นคนชอบทำอะไรซ้ำๆ จำเจ อย่างการแร็ปผมก็ไม่ได้ทำได้เลย ผมทำอยู่ซ้ำๆ ทั้งวัน ทุกวัน หลายๆ ชั่วโมงโดยไม่เบื่อ ข้อดีของผมเลยก็คือจะเก็บรายละเอียดได้ดีกว่าคนอื่น คุณแค่ทำอะไรเบื่อๆ ซ้ำๆ ไป ถ้าคุณรักมันคุณจะไม่เบื่อ แล้วคุณจะทำอะไรได้มากกว่าคนที่เป็นเร็วเพราะคุณจะเก็บรายละเอียด งานช้ามันก็มีข้อดีของมันครับ

ก่อนหน้าที่จะได้แชมป์ มีคนดูถูก พูดจาไม่ดีใส่เราถามว่าทำไมไม่ตั้งใจเรียน เรารู้สึกอย่างไร

ก็คอยดูแล้วกัน (หัวเราะ) ผมก็คิดแค่คำนี้ครับ ผมก็เชื่อมาตลอดตั้งแต่เด็กๆ แล้วว่าสักวันหนึ่งมันต้องมีวันของเราบ้าง ผมก็รอเกือบ 10 ปีเหมือนกันนะ กว่าจะได้มาถึงเวลานี้ว่าสิ่งที่ผมทำสมัยก่อนเพราะเพลงแร็ปมันเป็นเพลงเฉพาะกลุ่มมากๆ คนก็ไม่ได้เปิดรับในสมัยก่อน

ใครที่เป็นคนคอยให้กำลังใจเรามากที่สุด

แม่เลยครับ คือถ้าเป็นครอบครัวอื่นเขาก็จะไม่สนับสนุนอยู่แล้ว เขาจะกีดกันด้วย แต่แม่ผมนี่สนับสนุนผมตั้งแต่เด็กแล้ว ทั้งเรื่องร้องเพลง เรื่องเต้น หรือเรื่องอะไรก็ตาม แล้วทีนี้พอมาเรื่องแร็ปก็สนับสนุนมาโดยตลอด พาไปห้องอัด เสียเงินค่าห้องอัดให้ คือก็อย่าหยุด คอยให้กำลังใจ เพลงที่ผมร้องตอน The Rapper รอบไฟนอลผมก็ร้องให้แม่ผม คือแต่งจากเรื่องราวสมัยตอนที่เด็กกว่านี้ครับ

คำพูดไหนที่ฟังแล้วเจ็บที่สุด

เด็กไทเทอะไรกากจัง แล้วมันก็เป็นจุดที่ทำให้เราอยากไปอยู่ในระดับไทเทให้ได้ เพราะตอนเด็กๆ เราชอบไทเทแล้วคนมาดูถูก เราก็เลยแบบคอยดูนะ เราจะไปอยู่กับพี่ๆ เขาให้ได้

อยากฝากอะไรถึงคนที่ท้อเพราะคำพูดของคนรอบข้าง

ผมเคยเกือบจะสละสิทธิ์ตอนเข้า The Rapper แล้ว ซึ่งผมคิดว่าถ้าผมเอาคำว่าท้อเป็นหลักแล้วผมสละสิทธิ์จริงๆ ผมคงเป็นคนที่โง่มาก ถ้าผมทำวันนั้นผมก็คงไม่ได้มาอยู่ตรงนี้ ซึ่งเราต้องเชื่อว่ามันต้องมีสักวัน แค่นี้เลยครับ ผมรอเวลานี้มาหลายปีมากๆ ที่จะได้ทำอะไรตามใจ ความหมายคือได้ทำในสิ่งที่ตัวเองเป็น สิ่งที่รัก ได้แร็ปแล้วคนยอมรับ ผมรอเวลานี้มานานมากซึ่งมันก็ถึงวันนั้นจริงๆ ครับ มันก็เป็นจริงครับ

มีอะไรอยากจะบอกคนที่ดูถูกเราเมื่อก่อนไหม

ก็อยากจะบอกว่า รอดูผลงานนะ คือสำหรับผมๆ ต้องขอบคุณพวกเขานะ ถ้าไม่มีพวกเขาในตอนเด็กตอนที่ผมถูกล้อเลียน ผมก็คงไม่มีแรงผลักดันมาขนาดนี้ แล้วก็มันไม่ใช่อารมณ์เหมือนตอนเด็กแล้วที่แบบเป็นยังไงล่ะ ดูซิ อะไรแบบนี้ เมื่อวานวันแข่งรอบ Final ก็มีคนทักมาขอโทษผมเพื่อนสมัยเรียน ผมก็บอกว่าไม่เคยโกรธเลย สบายๆ ประมาณนี้ ผมก็ถือว่าเป็นแรงผลักดันที่ดีครับ

อนาคตอยากทำเพลงยังไง

สำหรับตอนนี้ผมทำกับเพื่อนผมครับ เป็นโปรดิวเซอร์ครับผม ชื่อดีเจ Posneg ก็ทำเพลงเรียบร้อยแล้ว ตอนนี้ลงอยู่ใน JOOX ก็คือเพลงใหม่ Featuring กับ สิงห์น้อยครับ ชื่อเพลง ก็ดี เป็นแนวที่มีท่อนดรอป มีบีท มีซาวด์แปลกๆ ต้องลองไปฟังครับ แล้วก็จะมีเมโลดี้สวยๆ มีการเอาดนตรีไทยมาผสมด้วย ก็อยากให้เพื่อนๆ ติดตามด้วยนะครับ

ฝากผลงานและช่องทางการติดตามสักหน่อย

ผลงานก็คือเพลง ก็ดี นะครับ ตอนนี้ลงในสตรีมมิ่งแล้ว หนึ่งในนั้นก็คือ JOOX นะครับ ต้องขอบคุณ JOOX มากๆ แล้วก็จะปล่อย MV ใน Youtube DEKSWAG Official เร็วๆ นี้แน่นอนครับ แล้วก็จะติดตามได้ในอินสตาแกรมก็คือ Ironboydekswag ส่วนใน Facebook ก็มีเพจ Iron Boy ครับ ก็ติดตามงานทุกอย่าง งานทัวร์ต่างๆ ก็จะโพสต์ลงในนั้นหมดเลยครับ