"ป๊อด โมเดิร์นด็อก และ นภ พรชำนิ" นั่งคุยระลึกความหลัง ครั้งยังเป็นเด็กเซนต์คาเบรียล

ชีวิตในโรงเรียนนั้นถือว่าเป็นช่วงเวลาที่สนุกและมีความสุขช่วงหนึ่งเลยจริงๆ เพราะว่ามันเป็นช่วงเวลาที่ได้ทำอะไรใหม่ๆ ค้นหาตัวเองรวมไปถึงอยู่กับกลุ่มเพื่อนๆ ที่เราอยู่ด้วยแล้วสบายใจอีกด้วย ซึ่ง ป๊อด โมเดิร์นด็อก และ นภ พรชำนิ นั้นถือว่าเป็นสองหนุ่มที่โตมาด้วยกันในรั้วโรงเรียนชายล้วนอย่าง เซนต์คาเบรียล โรงเรียนที่ก่อตั้งมา 100 ปีแล้วนั่นเอง

โดยในครั้งนี้ Sanook! Campus เราก็ให้สองหนุ่ม ป๊อด โมเดิร์นด็อก และ นภ พรชำนิ มาลองนั่งคุยระลึกความหลัง กันซะหน่อยว่าในช่วงที่เขาใช้ชีวิตอยู่ในรั้วเซนต์คาเบรียล นั้นเขามีเรื่องราวอะไรที่ยังจดจำได้ถึงในตอนนี้บ้าง

หากพูดถึงโรงเรียนเซนต์คาเบรียลเราสองคนจะนึกถึงอะไร ?

ป๊อด - นึกถึงชีวิตตอนประถม เพราะเป็นความทรงจำที่ดีมากครับ

นภ - มันทำให้นึกถึงกฎระเบียบต่างๆ และก็จำได้เลยว่าวันอาทิตย์เป็นวันที่สั้นที่สุด ยิ่งถ้าเป็นช่วงเย็นวันอาทิตย์ด้วยแล้วจะยิ่งรู้สึกห่อเหี่ยว เพราะวันรุ่งขึ้นเราจะต้องไปเรียนอีกแล้ว ทุกครั้งที่อยู่ในโรงเรียนมันเหมือนเราอยู่ในกรอบ กรอบเล็กๆ ที่ทำให้เรารู้สึกไม่สบายตัว

ป๊อด - แต่จริงๆ ก็เป็นช่วงเวลาที่รู้สึกสนุกเหมือนกันนะ ถึงแม้จะโดนตีบ้าง

นภ - แต่การโดนตีก็เป็นเรื่องปกติของเด็กเซนต์คาเบรียลในยุคเรานะ ซึ่งเดี๋ยวนี้มันคงไม่น่าจะมีแล้วมั้งครับ

ป๊อด - โห...และผมกลัวมากเลยนะ ยิ่งวันไหนลืมใส่ชุดลูกเสือมาคนเดียว ชีวิตวันนั้นมันเหมือนกับโลกแตกเลยนะครับ เพราะมีแค่เราที่แตกต่างอยู่แค่คนเดียว (หัวเราะ)

นภ - เป็นความผิดที่ค่อนข้างมหันต์เลยครับ ลืมวอกเกิ้ลก็ไม่ได้ เอาหนังสติ๊กมารัดก็ไม่ได้ เป็นความผิดพลาดที่ต้องใช้คำว่าผิดมากครับ ทุกอย่างมันต้องเป๊ะจริงๆ ในวัยนั้น

จริงๆ แล้วคำว่าเซนต์คาเบรียล ควรออกเสียงว่าเซนต์คาเบรียล หรือ Saint Gabriel (เซนต์แกเบรียล)?

ป๊อด - มันเป็นการออกเสียงแบบไทยไงครับ

นภ - แต่ถ้าออกเสียงแบบดัดจริตหน่อยๆ ก็จะต้องออกเสียงแบบว่าจบมาจากที่ไหนนะ

ป๊อด - กูจบมาจาก Saint Gabriel (เซนต์ แกเบรียล) ว่ะ (หัวเราะ) มันก็อาจจะฟังดูแปลกๆ นิดนึงนะครับ

เราสองคนจบจากเซนต์คาเบรียลมากี่ปีแล้ว ?

นภ - เอ่อ...สำหรับเซนต์คาเบรียล ปีนี้ก็เป็นปีที่ 99 แล้วนะครับ ย่างเข้าปีที่ 100 ซึ่งเราจบมาจากรุ่น 69 ดังนั้นเราก็น่าจะจบกันมานานแล้วกว่า 30 ปีเต็มๆ

ป๊อด - จริงๆ ผมเลือกช่วงที่จะเข้าไปเรียนนะครับ ผมเลือกเข้าตอนรุ่น 69 พอดี (หัวเราะ)

หากให้ย้อนถึงพฤติกรรมของเราในวัยนั้น เราคิดว่าเราสองคนเป็นเด็กแบบไหนในโรงเรียน ?

นภ - สมัยนั้นผมได้มีโอกาสเป็นหัวหน้าชั้น ส่วนคุณป๊อดเขาก็เป็นรองหัวหน้าชั้นครับ เรียกว่าอยู่ในกลุ่มที่ครูบาอาจารย์เมตตา

ป๊อด - สมัยประถมเรียนได้ที่ 1 ทุกปีครับ (หัวเราะ)

นภ – ตอนนั้นคุณป๊อดเขาเรียนเก่งมากครับ เขาจะได้อันดับ 1 อันดับ 2 สลับกันตลอด

ป๊อด - ก็ไม่คิดเหมือนกันนะครับว่าพอจบ ม.6 แล้ว จะได้เกรดแค่ 0.8 (หัวเราะ)

แสดงว่าเราเรียนมาในรุ่นเดียวกันเลยใช่ไหม ?

นภ - เราเรียนห้องเดียวกันเลยครับ สมัยก่อนช่วง ป.1 ถึง ป.6 เราสองคนเลขที่ติดๆ กันเลยครับ ทุกกิจกรรมไม่ว่าจะเป็นงานศิลปะ งานบ้าน ภาษาไทย ภาษาอังกฤษ สรุปง่ายๆ ก็คืองานกลุ่มทุกอย่าง เราสองคนจะอยู่กลุ่มเดียวกันเสมอ มันเลยทำให้เราสองคนค่อนข้างรู้ว่าแต่ละคนถนัดอะไร

มีวิชาไหนบ้างที่เราสองคนชอบและรักที่จะเรียนมากๆ และวิชาไหนบ้างที่เรารู้สึกว่าไม่โอเคเลย ?

ป๊อด - ตอนเด็กๆ เรามองทุกอย่างเป็นเรื่องของการเรียนหมดเลยมากกว่า เลยไม่ได้คิดว่ารู้สึกชอบหรือไม่ชอบวิชาไหนเป็นพิเศษ แต่จำได้ว่าเคยไปทำโครงงานวิชาวิทยาศาสตร์ที่บ้านเพื่อนคนหนึ่ง เกี่ยวกับการประดิษฐ์สิ่งของ ซึ่งวันนั้นเราทำการประดิษฐ์ปอดปลอมขึ้นมาเพื่อสาธิตอันตรายจากการสูบบุหรี่ที่ทำให้ปอดดำ แต่ปรากฏว่าอากาศมันไม่เข้า เพื่อนมันก็เลยคว้าบุหรี่มาสูบ (หัวเราะ) เพื่อการศึกษาครับ

มีวีรกรรมเด็ดๆ ครั้งไหนบ้างไหมที่เรายังจำได้จนถึงทุกวันนี้ ?

ป๊อด - คุณนภเขาชอบจดชื่อเพื่อนบนกระดานดำครับ ถ้าหากเพื่อนคุย เขาก็จะจดใส่กระดานดำเอาไว้ เพื่อนๆ ทุกคนก็เลยไม่ค่อยชอบเขา ยิ่งคนไหนที่ถูกจดชื่อแล้วแต่ยังไม่หยุดคุย เขาก็จะขีดเส้นใต้ตามจำนวนครั้งที่เตือน โหดมากครับ (หัวเราะ)

นภ - แต่มันก็แปลกจริงๆ นะ คนที่เขาชอบคุย เขาก็จะคุยกันอยู่เรื่อย แถมเป็นคนคนเดิมทั้งนั้น แต่คุณป๊อดเขาไม่ค่อยโดนผมจดชื่อเท่าไหร่เพราะเขาเป็นเด็กดี

เราได้มีโอกาสกลับไปเยี่ยมโรงเรียนบ้างหรือเปล่า ?

นภ - จริงๆ เราก็จะกลับไปเยี่ยมอยู่บ่อยๆ นะครับในช่วงที่มีงานโรงเรียน เพราะบางครั้งเราก็จะถูกเชิญให้ไปช่วยร้องเพลง หรือไปช่วยสร้างสีสันให้กับน้องๆ ตามโอกาสต่างๆ แต่ปีนี้จะเป็นปีแรกที่ค่อนข้างพิเศษหน่อย เนื่องจากว่าเป็นปีที่เราได้ลงไปร่วมทำอย่างเป็นจริงเป็นจัง มีการจัดแสดงโชว์แบบเต็มที่ เต็มรูปแบบ ผมถือว่าเป็นอีกหนึ่งการทำงานที่ผมได้ลงไปช่วยอย่างเต็มใจ เพื่อที่จะทำให้โรงเรียนของเราเป็นปึกแผ่นอีกครั้งหนึ่ง

ในวัยเด็กอะไรคือแรงบันดาลใจที่ทำให้เราอยากที่จะลุกขึ้นจากเตียงเพื่อไปโรงเรียน ?

ป๊อด - กลัวโดนตีครับ (หัวเราะ) สมัยผมเด็กๆ ผมมีความกลัวเยอะมาก มันเหมือนเป็นวัยที่เราไม่ค่อยได้คิดอะไร แต่เราจะถูกบังคับค่อนข้างเยอะมากกว่า

นภ - สมัยนั้นมันมีการแบ่งด้วยนะครับว่า คนไหนทำได้ดีหรือคนไหนทำได้ไม่ดี คนที่อยู่หลังห้องก็จะอยู่ที่เดิมตลอด ถ้านึกย้อนกลับไปมันก็ค่อนข้างโหดเหมือนกันนะครับ เป็นความโหดในการจัดอันดับของเด็ก ดังนั้นถ้าถามถึงแรงบันดาลใจที่ทำให้เราอยากจะลุกขึ้นจากเตียงเพื่อไปโรงเรียน ก็น่าจะเป็นความกลัว (หัวเราะ)

สุดท้ายนี้อยากให้พี่ๆ ทั้งสองคนฝากโปรเจกต์ที่กำลังจะเกิดขึ้น ให้แฟนๆ ได้ติดตามกัน ?

ป๊อด - เรากำลังจะมีคอนเสิร์ต “Past Perfect Concert” แม้โลกจะเปลี่ยน แต่ความทรงจำดีๆ ไม่เคยเปลี่ยนแปลง ขึ้นที่โรงเรียนเซนต์คาเบรียล โอกาสก้าวสู่ 100 ปี การก่อตั้ง ซึ่งเราจะเปิดให้กับศิษย์เก่าและทุกๆ ท่านที่สนใจได้เข้าไปชมกัน โดยคอนเสิร์ตนี้จะเป็นคอนเสิร์ตที่รวบรวมศิลปินที่จบจากโรงเรียนเซนต์คาเบรียลมารวมตัวกัน

นภ - ไม่ว่าจะเป็น วง ModernDog, วง Friday รวมถึงรุ่นพี่อย่าง วง Feedback ซึ่งถือได้ว่าเป็นตำนานของเราเลย และนอกจากนั้นก็ยังมีศิลปินหลายๆ ท่าน อีกมากมายที่จะมาช่วยเติมสีสันให้ทุกคนได้สนุกสนานกันแบบเต็มอิ่ม รับรองได้เลยว่าเป็นอีกหนึ่งประสบการณ์การชมคอนเสิร์ตในชีวิต ที่ทุกๆ ท่านไม่สามารถหาชมได้ที่ไหนอีกอย่างแน่นอน