"ฟรัง นรีกุล" "ปอนด์ พลวิชญ์" เรื่องลับๆ ที่หลายคนไม่รู้ จากสองพี่น้องนักแสดงนิสิตแห่งจุฬาฯ

พบกับสองนักแสดงวัยรุ่น นิสิตจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย นรีกุล เกตุประภากร น้องฟรัง คณะแพทยศาสตร์ ชั้นปีที่ 4 นักแสดงสาวผู้เป็นที่รู้จักในบท ‘ออย’ และไอดอลสายเรียนกับบทบาทที่กำลังเป็นที่พูดถึง ‘โรส’ จากซีรี่ย์ “Great Men Academy สุภาพบุรุษสุดที่เลิฟ” และ พลวิชญ์ เกตุประภากร น้องปอนด์ คณะวิศวกรรมศาสตร์ ชั้นปีที่ 4 (หลักสูตรนานาชาติ) กับบทบาทการแสดงเต็มตัวครั้งแรก ในบท ‘แดนนี่’ หนุ่มตี๋สิงคโปร์จากเรื่อง “Bangkok รัก Stories ตอนไม่เดียงสา”

Q หลายคนมองว่าเรียนหนังสือเก่ง เป็นเพราะพรสวรรค์ – พรแสวง

ฟรัง: รู้สึกไม่ได้เป็นคนมีพรสวรรค์ขนาดนั้น หลายอย่างต้องพยายาม สังคมรอบข้างก็มีส่วนมากๆ เพื่อนตอนมัธยมปลายก็ช่วยผลักดัน ช่วยกันเรียนพิเศษ อ่านหนังสือ คุณพ่อคุณแม่ทำให้เราเห็นความสำคัญของการศึกษาตั้งแต่เด็ก เป็นแรงสนับสนุนให้ทำสิ่งที่ต้องการและได้โตมาด้วยสิ่งแวดล้อมที่ดีด้วย

ปอนด์: ส่วนมากมาจากพ่อแม่ ครอบครัว และเพื่อนๆ จากสิงคโปร์ พ่อแม่ส่งผมไปเรียนที่สิงคโปร์ตั้งแต่เด็ก เพราะจะได้ 3 ภาษา อังกฤษ ฮินดี จีน จะได้ใช้ในอนาคตเยอะ สำหรับคณะผมไม่ต้องอ่านหนังสือมากอย่างหมอ มีเฉพาะช่วงสอบ แต่ยังไงก็ต้องอ่านเพราะไม่อยากเรียนห้าปี

Q อยากจะพัฒนา ‘การศึกษาไทย’ ให้ดีขึ้นอย่างไร

ปอนด์: การศึกษาภาพรวมเมืองไทยสอนให้จำมากกว่าเข้าใจ อาจารย์มักจะจบมาจากเมืองนอกเฉพาะด้านในแต่ละสาขา ผมรู้สึกว่าเขาเก่งนะแต่เขาสอนไม่เข้าใจ ถ้าเราไม่เข้าใจแล้วมันทำให้ไม่ชอบ จากที่ผมเคยชอบคณิตศาสตร์ ชอบฟิสิกส์ ผมเรียนจบโอเลเวลจากสิงคโปร์แล้วสอบเทียบเข้าจุฬาฯ อาจเป็นเพราะผมเรียนข้ามมา 2 ปี ทำให้ผมเรียนน้อยกว่าคนอื่นมีบางเรื่องที่ผมไม่เคยเรียนมาก่อน ซึ่งอาจารย์เขาจะคิดว่าทุกคนเข้าใจมาหมดแล้ว เขาก็จะข้ามไป ซึ่งมันทำให้ผมตามเขาไม่ทันพอสอบ ผมก็เลยเหมือนจำเข้าไปสอบ ต้องปรับตัวเร็วมากในปีแรกที่ผมเข้ามา

ฟรัง: เมืองไทยให้ความสำคัญกับเกรดแบบมากๆ ทุกคนจะตั้งใจอ่านหนังสือเพื่อไปสอบให้ได้เกรดดีๆ เสร็จแล้วก็ลืม ไม่ได้เอาไปเพื่อใช้จริงๆเท่าไหร่ ไม่รู้ว่าจะแก้ยังไง เหมือนเป็นมาตั้งแต่เรายังเด็ก เลยทำให้เด็กเห็นความสำคัญของการไปเรียนพิเศษนอกห้องเรียนมากกว่า

Q คิดว่า “หน้าตา” มีส่วนให้เราได้รับโอกาสมากกว่าคนอื่น ที่มีความสามารถเท่ากันไหม

ฟรัง: แล้วแต่ด้านมากกว่า ถ้าอย่างด้านการแสดงมันก็อาจจะต้องใช้หน้าตา อย่างถ้าเรามีความสามารถในการแสดงที่พอๆกัน ถ้าคนนึงตรงสเป็คผู้กำกับหรือลูกค้างานนั้นมากกว่าเขาก็คงได้งานนั้นไป ส่วนการเรียนหมอไม่เกี่ยวเลยความสามารถและความรับผิดชอบ ทัศนคติอย่างนี้จะมาเหนือกว่ารูปร่างหน้าตาภายนอก เราแค่ทำหน้าที่ของเราในทุกๆ วันให้ดี

ปอนด์: ไม่ค่อยเกี่ยวนะ ด้านการเรียน เขาดูที่คะแนนอยู่แล้ว ส่วนด้านการแสดงมีส่วน เหมือนอย่างที่พี่ฟรังพูดเลยครับ

Q ช่วงวัยเด็กของแต่ละคนเป็นอย่างไง วีรกรรมที่ทำให้ถ้าได้ย้อนกลับไปก็ยังทำอีกครั้ง

ปอนด์: สองคนชอบจัดเตียงโซฟามาติดกันทำเหมือนเป็นเวทีทำเป็นร้องเพลงจัดคอนเสิร์ตในห้อง ไม่รู้ทำไมรู้สึกมีความสุขมาก ตอนเด็กๆ ไม่ต้องคิดอะไรเลย

ฟรัง: แล้วก็เล่นเป็นพ่อแม่ลูก แต่มีกันอยู่สองคน ปอนด์เล่นเป็นทั้งพ่อทั้งลูก น่ารักมาก

Q ใครคือคนที่คุณเชื่อใจและปรึกษาได้เสมอ

ฟรัง: คนที่เราเชื่อใจมากที่สุดคือพ่อแม่อยู่แล้ว แต่เวลามีปัญหาจะแก้ด้วยตัวเองก่อน จะไม่ค่อยบอกคนนั้นคนนี้ให้ช่วย ส่วนใหญ่จะบ่นกับเพื่อน ก็ไม่ค่อยได้ช่วยแต่เป็นการระบายมากกว่า เป็นเรื่องวัยรุ่น เรื่องเรียนซึ่งแบบเพื่อนวัยเดียวกันจะเข้าใจและน่าจะเจอปัญหาใกล้เคียงกับเรา

ปอนด์: ส่วนมากจะเป็นเพื่อนนะครับ ส่วนเรื่องที่หนักใจจริงๆก็จะไปหาพ่อแม่บ้าง แต่จะคุยเล่นๆกับเพื่อนมากกว่า

Q ถ้าไม่ได้เรียนคณะที่เรียนอยู่ในปัจจุบัน คิดว่าอีกฝ่ายน่าจะเรียนคณะอะไรดี

ฟรัง: วิทยาศาสตร์การกีฬา เพราะชอบเล่นบาส

ปอนด์: พวกนิเทศ ศิลปกรรม เพราะตอนเด็กเวลาให้มีวาดรูป พี่เขาจะทำได้ดีกว่าผม ทำพวกประดิดประดอย ตกแต่งบอร์ด ซึ่งผมไม่เคยทำ

Q ตอนใกล้สอบอีกฝ่ายจะทำอะไรก่อนสอบบ้าง และกิจกรรมที่ไม่น่าจะทำในช่วงนั้นแต่ก็ทำอยู่ดี

ฟรัง: ปอนด์จะตื่นมาแต่เช้า แต่ไม่ทำอะไรเลยนั่งเฉยๆ แล้วบอกให้สมองตื่นก่อน ไม่แตะหนังสือซักตัวเลย แต่เช้านั้นสอบ

ปอนด์: พี่ฟรังจะมีแค่ ไม่กิน ไม่นอน ก็อ่าน สามอย่างเอง (สวดมนต์ด้วยนิดนึงช่วงใกล้สอบ - ฟรัง) เป็นสิ่งทั่วไปที่ทุกคนก็น่าจะทำนะก่อนไปสอบ

Q ความประหลาดในตัวของอีกฝ่ายที่เราต้องส่ายหัว

ปอนด์: ตอนเที่ยงคืน ผมติวหนังสือกลับมาเจอเขาอยู่ในห้องออกกำลังกายอยู่ เที่ยงคืนพึ่งเริ่ม! ตอนผมกำลังจะไปนอนเขาก็กำลังเปิดยูทูปคลิปเต้นแอโรบิก แล้วก็เต้นตามอยู่นั่น

ฟรัง: (แก้ต่าง) ก็แบบเหมือนช่วงใกล้สอบถ้าออกกำลังกายก่อนแล้วไปอ่านหนังสือ มันจะเหนื่อยเราจะอ่านหนังสือไม่ค่อยได้เพราะฉะนั้นเราก็เลยอ่านหนังสือก่อนจบวันแล้วค่อยกลับมาออกกำลังกาย มันจะไม่เสียเวลาและได้ ออกกำลังกายด้วย ของปอนด์ก็นั่งเฉยๆไม่ทำอะไร

Q อยากลองเล่นบทบาทอะไร แล้วอยากเห็นอีกฝ่ายแสดงอะไร

ฟรัง: อยากให้ปอนด์ลองแบบบทแอคชั่นเท่ๆ ต่อสู้บู๊ๆ แต่ของตัวเองก็อยากลองเล่นบทอะไรที่สุดๆเหมือนกันนะ คือตอนนี้ได้เรียนวิชาเกี่ยวกับจิตใจ อยากเล่นอะไรที่มันมีปม เหมือนเป็นโรคอะไรซักอย่าง อยู่เบื้องหลังแล้วค่อยไปเฉลยตอนท้าย

ปอนด์: ถ้าเป็นพี่ฟรังนะ บทบ้าๆแบบโจ๊กเกอร์ ส่วนตัวของผมอยากเล่นอะไรที่ไม่ใช่ตัวเรา แต่ตอนนี้อะไรก็ได้หมดแหละ (หัวเราะ)

Q สเปคของฝ่ายตรงข้าม ต้องเป็นแบบนี้เลย

ฟรัง: จริงๆน่าจะเป็นแบบฟรังค่ะ (หัวเราะ)

ปอนด์: พ่อชอบพูดว่า ให้หาแฟนให้ได้อย่างพี่ ผมก็ไม่คิดว่าเขาสวยจนโตมา เขาเข้าวงการได้รับความนิยม ผมก็เลยคิดว่าเขาคงสวยแหละ สำหรับผมคิดว่าเขาหาคนที่ดูแลเขาได้ก็โอเคแล้ว เพราะเขาเป็นคนที่ดูแลตัวเองเก่งมากนะ

Q ความในใจที่อยากจะพูดกับอีกฝ่าย

ฟรัง: เรียนให้จบ หางานทำแล้วมาเลี้ยงพี่ เพราะพี่ยังไม่จบ (หัวเราะ)

ปอนด์: ไปฝึกหัดขับรถได้แล้ว เวลาไปไหนมาไหนดึกๆจะได้ไม่อันตราย ปอนด์จะได้นอนเร็วๆ ด้วย อย่างเขาจะกลับตอนเที่ยงคืน ผมก็ต้องไปรับ เป็นห่วงนะครับ