อย่าดูถูก “พลังติ่ง” สิ่งเล็ก ๆ ที่มหัศจรรย์มากกว่าที่คิด

หลายคนน่าจะคุ้นหูกับคำว่า “ติ่ง” ดี แม้จะยังไม่ค่อยเข้าใจความหมายโดยนัยที่ใช้กันเกร่อทุกวันนี้ก็ตาม แต่ถ้าดูความหมายตามรูปคำ “ติ่ง” ก็เป็นเนื้อหรือสิ่งเล็ก ๆ ที่ยื่นหรืองอกออกมาจากส่วนใหญ่ ดูเหมือนเป็นส่วนเกินเสียด้วยซ้ำ ก็ไม่แปลกที่ “ติ่ง” จะถูกก่นด่าว่าไร้สาระ หรือโดนดูถูกเหยียดหยาม เพราะสิ่งที่คุณยังไม่รู้ก็คือ “ติ่ง” ที่ดูเล็ก ๆ ดูไร้ประโยชน์ ดูไม่มีพลังอะไรนี้ สามารถทำเรื่องมหัศจรรย์แบบที่คุณคาดไม่ถึงเลยเชียว

ช่วงก่อนหน้านี้ประมาณ 10-15 ปี “ติ่ง” เป็นคำที่ใช้เรียกกลุ่มแฟนคลับที่ชื่นชอบ (คลั่งไคล้) ศิลปินเกาหลี แต่ปัจจุบัน “ติ่ง” จะรวมถึงบรรดาแฟนคลับศิลปินจีน ศิลปินไทย หรือแฟนคลับศิลปินฝั่งยุโรป (บ้างประปราย) ก็ล้วนเรียกตัวเองว่าเป็นติ่งทั้งสิ้น

เสีย (เงิน) เป็นแสน แขนไม่ได้จับ

วลีนี้ไม่ได้ดูเวอร์วังเกินจริงอย่างแน่นอน เพราะ “ติ่ง” เป็นประชากรที่มีกำลังจ่ายสูงถึงสูงมาก ติ่งสามารถหาเงินมาซื้อทุกอย่างที่เกี่ยวกับ “เมน (main)” ของตัวเอง ใครที่เลือกเมนไม่ได้ก็ปั่นเงินหนักหน่อย เพราะต้องเปย์ให้เมนมากกว่า 1 คน

• การเป็นติ่งเราต้องเสียเงินไปกับค่าอะไรบ้าง อย่างแรกก็คือ บัตรคอนเสิร์ตราคาหลายพันไปจนถึงหลักหมื่น ใครก็อยากได้บัตรโซนที่ใกล้ชิดที่สุด แพงที่สุด เพราะมีสิทธิพิเศษอย่างไฮทัช (จับมือ) รับโปสเตอร์ที่มีลายเซ็น ถ่ายภาพหมู่ร่วมกับศิลปิน แพงแค่ไหนก็จ่ายได้ นั่นหมายความว่า ถ้าพลาด มือไม่ไว เน็ตไม่เร็ว กดบัตรไม่ได้ ต่อให้ต้องเสียเงินบวกเพิ่มอีกเท่าตัว (หรือ 2-3 เท่าตัว) ก็ยอม บางคนโดนโก่งราคา บางคนโดนโกง ต่อให้หายากแค่ไหนก็ต้องหาให้ได้
• อย่างที่สอง คือ สินค้าทั้งหลายไม่ว่าจะเป็น official goods ที่ต้นสังกัดทำขายหน้าคอนเสิร์ต (หรือเปิดให้พรีออเดอร์จากต่างประเทศ) สินค้าที่ศิลปินเป็นพรีเซ็นเตอร์ สินค้าที่ศิลปินทำขายเอง สินค้าแฟนเมด รวมถึงอัลบั้มและรูปภาพต่าง ๆ ซึ่งราคาก็ไม่ใช่ราคาถูก ๆ แต่เราก็พร้อมจะสนับสนุนทุกสิ่งทุกอย่างอยู่แล้ว
• อย่างที่สาม คือการโดเนทเพื่อจัดหาอุปกรณ์ทำโปรเจคเซอร์ไพรส์ศิลปิน โปรเจคเหล่านี้มีให้เห็นในคอนเสิร์ต เพื่อให้ศิลปินที่ยืนอยู่บนเวที มองลงมาเห็นว่ามีคนรักพวกเขามากแค่ไหน โปรเจคเซอร์ไพรส์วันเกิด ที่จะเห็นป้าย Happy Birthday ตามสถานีรถไฟฟ้า
• อย่างที่สี่ คือการซื้อของขวัญส่งไปให้ศิลปินที่บริษัทต้นสังกัด อย่างที่ห้า คือการระดมทุนในกิจกรรมพิเศษ อย่างที่เห็นในช่วงที่บ้านเรามีการชุมนุมทางการเมือง บรรดาชาวติ่งทั้งหลายก็ร่วมกันระดมเงินตามแฟนด้อมของตัวเองเป็นท่อน้ำเลี้ยงสนับสนุนการชุมนุม ยิ่งถ้ามีการเปิดเผยตัวเลขบริจาค มีที่ไหนที่จะยอม เนื่องจากยอดบริจาคนั้นอยู่ในนามของด้อม ก็ยิ่งแข่งขันสุดขีดว่าด้อมไหนจะได้เงินมากกว่ากัน เพราะการเหยียดกันระหว่างด้อมก็มีให้เห็นอยู่เป็นประจำ
• อย่างที่ห้า คือความฝันสูงสุดของชีวิตติ่ง คือการเก็บเงินบินไปเยือนบ้านเกิดของศิลปิน ไปตามรอยบ้าง ไปคอนเสิร์ตบ้าง ไปส่งเข้ากรมบ้าง ไปรับออกจากกรมบ้าง ถ้าไม่มีกำลังซื้อสูงจริง ๆ ก็ทำไม่ได้หรอก

อย่างที่บอกว่าติ่งเป็นประชากรที่มีกำลังจ่ายสูง แม้ว่าติ่งบางกลุ่มที่เป็นเด็กวัยรุ่น ยังอาศัยเงินพ่อแม่ในการติ่ง แต่เชื่อไหมว่าเด็กวัยรุ่นส่วนหนึ่ง “เก็บเงิน” ติ่งด้วยตัวเขาเอง เงินนั้นมาจากผู้ปกครองก็จริง แต่เป็นเงินที่ได้มาจากความพยายามเก็บของพวกเขาเอง แต่ต้องไม่ลืมว่ากระแส Kpop มีมานานประมาณเกือบ 20 ปีแล้ว ผู้ที่เป็นติ่งในยุคแรกเริ่ม ทุกวันนี้คือ “คนวัยทำงาน” ที่มีอาชีพมั่นคง มีรายได้เป็นของตัวเอง ก็คือ “มีเงินเปย์เต็มที่”

นี่คือที่มาของคำว่า “เสียเงินเป็นแสนแขนไม่ได้จับ” “เราอดได้แต่ผู้ชายต้องอิ่ม” หรือ “เป็นคนจนที่เปย์คนรวย” แต่ที่ทำทั้งหมดนี้ เราก็ทำก็เพื่อความสุขของตัวเราเองที่ได้ทำเพื่อเมนของเรา

ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ก็พร้อมเป็น “ลมใต้ปีก” ให้เสมอ

บ่อยครั้งศิลปินที่เราชื่นชอบต้องเผชิญกับมรสุมชีวิต ซึ่งถือเป็นช่วงยากลำบากที่ต้องฝ่าฟันไปให้ได้ นั่นคือจุดวัดใจว่าบรรดาติ่งของเขาจะยังคอยเคียงข้างอยู่หรือไม่ จะยังเชื่อใจอยู่หรือเปล่า เพราะแน่นอนว่าศิลปินก็เป็นคนเหมือนกับเรา มีผิดได้พลาดได้เป็นเรื่องธรรมดา ติ่งบางคนผิดหวังแล้วเลิกติ่ง หลายคนเลือกที่ออกมายืนห่าง ๆ อย่างห่วง ๆ ไม่หวีดเท่าเดิมแต่ก็ยังเลิกติ่งไม่ได้ บางคนก็ยังรัก ยังให้โอกาส และพร้อมให้อภัยเสมอ แต่ก็มีติ่งน่ารำคาญบางพวกเหมือนกันที่ชอบออกรับแทน เถียงแทนแบบตรรกะพัง ๆ ก็มี

ในช่วงเวลาที่ยากลำบาก ศิลปินหลายคนเยียวยาสภาพจิตใจตัวเองได้ก็เพราะ “ติ่ง” ของพวกเขา ติ่งที่คอยเป็นกำลังใจ เป็นแรงสนับสนุนสำคัญที่ช่วยให้พวกเขาผ่านสถานการณ์ยากลำบากต่าง ๆ ไปได้ เวลาที่ยืนอยู่ท่ามกลางแสงไฟ ที่แผดเผาจนแสบหน้าแสบตา เขาก็ยังมีคนกลุ่มนี้เดินเคียงข้างเสมอ

ศิลปินบางคนที่ใช้เวลานานกว่าจะมีจุดยืนในวงการ แต่ไม่ใช่ว่าเขาจะไม่มีติ่งเป็นของตัวเอง การที่เขายังไม่หมดกำลังใจ ยังทำงานในวงการต่อได้ ก็เพราะคนไม่กี่คนที่ถือป้ายไฟไปตามทุกงาน เมื่อมีคนเห็นความสามารถเขาเพิ่มขึ้นเท่าไร แฟนคลับก็ยิ่งมากขึ้นเท่านั้น ถ้าเป็นติ่งเด็ก ๆ หรือวัยรุ่นอาจจะเข้าด้อมเพราะหน้าตาศิลปิน ไม่ก็ชื่นชมในฐานะไอดอล แต่ถ้าเป็นติ่งวัยทำงาน ส่วนมากจะอยู่ในวงการติ่งมานานจนมองข้ามเรื่องหน้าตาไปแล้ว แต่ติ่งเพราะศรัทธาในตัวตนของเขามากกว่า

มีคนรักก็ย่อมมีคนเกลียด เชื่อไหมว่าศิลปินบางคนเอาตัวรอดจากสถานการณ์แย่ ๆ ที่เกิดจากกลุ่มแอนตี้หรือพวกที่ใส่ร้ายป้ายสีได้ก็เพราะติ่งของพวกเขาร่วมแรงร่วมใจกันค้นหาความจริง ถ้าอยากรู้ว่าติ่งมีพลังทำลายล้างได้มากขนาดไหน ลองดูซีรีส์เรื่อง Sweet Revenge ดูสิ!

นานเท่าไรก็รอได้ ความอดทนของติ่งนี่ยืนหนึ่ง

ถ้าไม่เคยต้องตั้งตารอคอยอะไรนาน ๆ หลายคนเดาไม่ออกหรอกว่าติ่งมีความอดทนสูงขนาดไหน นี่เป็นที่มาของ “รักจริง (นานแค่ไหน) ก็รอได้” เพราะทุกการรอคอยจะมีคุณค่ามากขึ้น หากการรอที่ว่านั่นมาถึงเสียที

แล้วเราชาวติ่ง โดยเฉพาะติ่งศิลปินต่างประเทศนั้นต้องรออะไรกันบ้าง ที่แน่ยิ่งกว่าแช่แป้งคือ “การรอให้เขามาเมืองไทย” ความอดทนของติ่งสามารถไปรอรับที่สนามบินตั้งแต่เครื่องบินเพิ่ง take off จากประเทศต้นทาง รอพวกเขา comeback stage รอเพลงใหม่ รอเจอตามงาน 5-10 นาทีก็ยังดี รอกดบัตรคอนเสิร์ตแบบหามรุ่งหามค่ำ และที่ติ่งเกาหลีทุกคนต้องรอ ก็คือ รอพวกเขาออกจากกรมทหาร ที่ถือเป็นการรอคอยที่ยาวนานมาก งานใหม่ก็ไม่มี หน้าตามสื่อก็ไม่เห็น สิ่งเดียวที่ทำให้หายคิดถึงก็มีแค่ผลงานเก่าที่ต้องฟัง/ดูวนไป (พร้อมกับติ่งคนอื่นอีกด้วยก็ตาม)

จริง ๆ แล้วไม่ใช่แค่ตัวศิลปินหรอกที่ติ่งจะรอ แต่ติ่งก็ต้องรอตัวเองเหมือนกัน อย่างแรก รอให้ตัวเองเก็บเงินได้ก่อนที่จะถึงวันกดบัตรคอนเสิร์ต เข้าแถวรอเพื่อซื้อสินค้า รอเจอตามงาน รอให้ตัวเองจำและแยกหน้าเมมเบอร์ได้ จำตำแหน่งของเมมเบอร์ จำวันเกิด จำวันสำคัญ จำเนื้อเพลง จำแฟนชานท์ จำท่าเต้น ของแบบนี้ต้องใช้เวลาในการ “รอ” ทั้งนั้น เพื่อเธอแล้วรอนานแค่ไหนก็ย่อมได้

การเป็น “ติ่ง” ไม่ใช่เรื่องผิด การเป็น “ติ่ง” ไม่ใช่เรื่องไร้สาระ และ “ติ่ง” ก็ไม่ได้เป็นเพียงสิ่งเล็ก ๆ ด้วย พลังรักและศรัทธาของพวกเรา เป็นสิ่งที่ยิ่งใหญ่สำหรับคนคนหนึ่งเสมอ