แท้จริงแล้วเราควรเริ่มมีความรักกันเมื่อไร ใครกำหนด?

ความรัก สิ่งสวยงามที่ทำให้หัวใจพองโต ทุกคนล้วนมีความรักที่พร้อมจะมอบให้ผู้อื่นเสมอ ซึ่งก็คือคนที่ไว้เนื้อเชื่อใจ สนอกสนใจเป็นห่วงเป็นใย คนที่ไม่ว่าเราจะทำอะไรเราจะนึกถึงเขาก่อนเสมอและเผลอยิ้มลำพังอยู่บ่อย ๆ ทุกอย่างดูสดใสไปเสียหมดเมื่อมีเขาอยู่ในความคิด

เด็กสมัยนี้โตไวเนอะ จำต้องยอมรับแต่โดยดีว่าในยุคสมัยนี้การเข้าถึงสิ่งต่าง ๆ ของคนนั้นรวดเร็วและเปิดกว้างมากยิ่งขึ้น โดยเฉพาะกับเด็กที่ได้รู้และได้เห็นอะไรมากมายได้มากกว่าผู้ใหญ่สมัยนี้ที่เคยเป็นเด็กมาก่อน ทั้งสื่ออินเทอร์เน็ต โทรทัศน์ โซเชียลมีเดีย เหล่านี้ล้วนเป็นเครื่องมือหล่อหลอมไปถึงการเรียนรู้โลกและรากเหง้าของจิตสำนึกส่วนลึกได้ ผลคือเป็นดังคำที่กล่าวไปข้างต้นของย่อหน้า เด็กสมัยนี้โตไว

ทุกวันนี้เดินไปไหนมาไหนก็เห็นเด็กวัยประถามเดินจูงมือกันแล้ว ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าทั้งคู่เป็นแฟนกัน หรือหันหนีออกมาจากโลกความเป็นจริงและเข้าไปส่องโลกโซเชียลก็จะยิ่งวิงเวียนเศียรเกล้าเข้าไปใหญ่ เนื่องจากโซเชียลมีเดียที่เข้าถึงได้ง่ายสำหรับทุกคน เราจะเห็นได้เลยว่าเด็กประถมหรือมัธยมต้นนั้นมีบัญชี Facebook เป็นของตัวเองแล้ว

และสิ่งที่อาจจะทำให้ผู้ใหญ่หลายคนต้องกุมขมับเมื่อได้อ่าน คือสไตล์การโพสต์ต่าง ๆ ในโปรไฟล์โซเชียลของเด็ก ๆ เหล่านั้น เรื่องความรัก เรื่องการมีแฟนมากี่คน โสดจีบได้ ต่าง ๆ นานา สิ่งต่าง ๆ เหล่านี้ทำให้เราเห็นได้ว่าสภาพแวดล้อมทางสังคมส่งผลให้เด็กโตเกินวัย หรืออันที่จริงเด็กนั้นไม่ได้โตเกินวัยเพียงแค่สำนึกคิดและการไตร่ตรองยังไม่ดีมากเท่าผู้ใหญ่

แต่หากให้พูดตามความเป็นจริง เรื่องของรักวัยใสเด็กอายุ 13 – 14 ปีเริ่มจับคู่และประกาศตัวว่าเป็นแฟนกันมีเป็นปกติอยู่แล้วของสังคมไทย เพียงแต่เราไม่เห็นภาพที่เด่นชัดเท่ายุคสมัยของโซเชียลมีเดียเท่านั้น และการอบรมเลี้ยงดูของผู้ปกครองแต่ละบ้านก็แตกต่างกัน เด็ก ๆ หลายคนลองผิดลองถูก สุดท้ายจบลงที่การตั้งครรภ์ตั้งแต่ยังไม่บรรลุนิติภาวะ และเป็นเรื่องปกติของเด็กที่จะมีหัวคิดต่อต้านผู้ใหญ่เมื่อถูกห้ามปรามหรือขัดใจ ไม่เชื่อคำพูดของผู้ปกครอง

ที่กล่าวมาทั้งหมดนี้ จะจับจุดสังเกตได้เลยว่า ความคิดความอ่านของเยาวชนอายุน้อยนั้นยังไม่ถี่ถ้วนหรือเปิดกว้างเท่าผู้ใหญ่ เหตุผลต่าง ๆ ที่กลั่นออกมาทางความคิดยังตื้นเขิน

วัยใดล่ะถึงจะเหมาะที่จะผลิบานเรื่องความรัก? แท้จริงแล้วเรื่องนี้เราไม่สามารถกำหนดอายุได้ตายตัวหรือบังคับใครได้ (ยิ่งบังคับยิ่งดิ้นแรง) แต่สำหรับผู้ปกครองความเหมาะสมที่จะเริ่มคุยเรื่องเพศกับลูกได้คือช่วงอายุ 13 – 18 ปี ซึ่งเป็นช่วงที่เด็ก ๆ จริงจังกับเพศตรงข้ามมากขึ้น สิ่งที่พ่อแม่ควรพูดคุยกับลูกคือความสุขของการสร้างความสัมพันธ์ หมั่นสังเกตพฤติกรรมของเขาแต่อย่าจับผิดมากจนเกินไป ลองถามหรือพูดคุยแบบอ้อม ๆ เพื่อการเปิดใจของเขา บอกให้เขารับรู้ในสิ่งที่ควรระวัง ที่สำคัญคืออย่าบังคับหรือห้ามเป็นอันขาด เพราะนอกจากลูกจะไม่เชื่อฟังแล้วพ่อแม่จะไม่ได้รับความจริงในเรื่องนี้จากลูกอีกเลย

การพบเจอสภาพแวดล้อมของสังคมของผ้าขาว แน่นอนว่าต้องมีเปรอะเปื้อนอยู่บ้าง ในฐานะของผู้ปกครอง อันดับแรกคือการสร้างความเข้าใจต่อกันเพราะอย่างน้อยเราก็เคยเป็นเด็กมาแล้วทั้งนั้น การให้กำลังใจและรับฟังลูกอย่างสม่ำเสมอจะเป็นการช่วยให้เด็กเปิดใจกับที่บ้านมากยิ่งขึ้น เพิ่มความไว้เนื้อเชื่อใจและพ่อแม่นี่แหละคือเพื่อนใจชั้นดีสำหรับลูกทุกคน