คนที่อยู่เคียงข้างเราเสมอ

ณวิทยาลัย

"ต้น"เป็นนักศึกษาชายเรียนอยู่ ปี3 ต้นเพิ่งกลับมาจากการไปเป็นนักศึกษาแลกเปลี่ยนที่ต่างประเทศ ส่วน"แพท"กำลังจะไปแลกเปลี่ยนรุ่นต่อจากต้น ทั้งสองได้เจอกันในงานอาสาสมัครจากต่างประเทศมาที่วิทยาลัย ซึ่งก่อนหน้านี้ต้นกับแพทก็รู้จักกันมาก่อนแล้วแต่ว่าไม่สนิทกันสักเท่าไรนัก วันหนึ่งแพทอยากได้เบอร์เพื่อนผู้หญิงที่ไปแลกเปลี่ยนกับต้น... แพทจึงไปตามหาผู้หญิงคนนี้แต่เจอต้นก่อน ก็เลยถามต้น

แพท : "พี่ต้นคะมีเบอร์นิวไหมคะ"

ต้น : "นิวเค้าไม่มีดทรศัพท์นะ แพท แพทมีอะไรหรือเปล่า"

แพท : "เปล่าคะ แพทแค่อยากปรึกษาเกี่ยวกับการแพ็คของไปต่างประเทศคะ"

ต้น : "แพท ถามพี่ก็ได้มีอะไรก็โทรหาพี่ได้ที่เบอร์นี้นะ"

แพท : "ขอบคุณมากคะพี่ต้น เดี๋ยวไว้แพทจะโทรหานะคะ"

จากวันนั้นทั้งสองก็เริ่มติดต่อและคุยกันจนเกิดเป็นความใกล้ชิดขึ้นมา

เย็นวันหนึ่ง

ติ๊กๆๆๆๆๆๆ

ต้น : "อ้าวแพท จะไปไหน ให้พี่ไปส่งไหม"

แพท : "อ๋อ แพทจะกลับบ้านคะพี่ต้น ไม่เป็นไรคะขอบคุณเดี๋ยวแพทนั่งรถเมย์เองคะ"

ต้น : "ไม่เป็นไร ขึ้นรถเถอะเดี๋ยวพี่ไปส่งนะ"

ทั้งสองนั่งรถไปด้วยกัน พร้อมกับยอกล้อกันไปเรื่อยๆๆ

แพทรู้สึกถูกชะตากับผู้ชายคนนี้จังเลย ทำไมนะคำพูดก็ห้วนๆๆ แต่ทำไมเราถึงรู้สึกดีได้

แพท : "ขอบคุณนะคะ"

หลังจากนั้น สองวันแพท

ต้น : "แพทไม่เห็นโทรหาพี่เลย"

แพท : "อ๋อ แพทอ่านหนังสือสอบอะคะ พี่ต้น คิดถึงแพทหรอ อิอิอิ"

เปล่า : "เปล่า เอ่อแพทสอบเสร็จแล้วจะไปไหน"

แพท : "ยังไม่รู้เลยคะพี่ต้น นั่นแน่ จะไปเลี้ยงแพทหรอ ถามแบบนี้"

ต้น : "ก็ได้ อยากกินอะไรละ"

แพท : "ไม่รู้อะ อะไรก็ได้"

ต้น : "ไปดูหนังกันไหม"

แพท : "ก็ได้อะ เรื่องอะไร"

ต้น : "บอดี้การ์ดหน้าเหลี่ยม 2"

แพท : "กี่โมงดีพี่ต้น"

ต้น : "แล้วแต่แพทสะดวก"

แพท : "โอเคงั้นเป็นบ่ายๆ นะคะ"

ก่อนจะถึงโรงหนัง ต้นถามแพทว่า แพทถ้าพี่อยากเป็นแฟนแพทต้องทำยังไง

แพทคิดในใจผู้ชายบ้าอะไรถามตรงจัง.........(12 50)

หลังจากที่ถ่ายรูปกันเสร็จกลับเพื่อนๆแล้ว แพทก็ไปดูหนังกับต้น .................ดูหนังเสร็จก็พาต้นไปล้างรูป เดินเล่นสวนสาธารณ ฆ่าเวลาไปเรื่อยๆ (ถึงแม้จะหิวข้าวแต่ก็อดทน) ก็อยู่ใกล้เขาแล้วรู้สึกดียังไงบอกไม่ถูกเลย

หลังจากวันนั้นต้นก็มารับมาส่งแพทตลอดไปเที่ยวด้วยกัน กินข้าว ด้วยกัน ทุกที่ที่มีต้นก็ต้องมีแพท แพทเริ่มตีตัวออกจากกลุ่มเพื่อนไม่ไปเที่ยว ไม่ไปไหนมาไหนกับเพื่อน จากนั้นแพทก็เดินทางไปต่างประเทศ แพทรุ้สึกเหงา เพราะเขาคิดถึงต้นมาก วันแรกที่ไปถึงต้นก็ msn ไปหาเพื่อนของต้น และขอคุยกับแพท แพทรู้สึกดีใจมาก ต้นบอกรายละเอียดต่างๆให้แพทฟังด้วยความเป็นห่วง จัดแจงทุกอย่างให้เรียบร้อย ตลอดระยะเวลา 1 ปีที่แพทไปแลกเปลี่ยน แพทกับต้นไม่เคยไม่มีวันไหนไม่คุยกัน เลิกเรียนแพทก็จะมาออนเอ็มรอต้น ความรู้สึกมันมีค่ามากในแต่ละวัน

แพทกลับมาถึงเมืองไทย โดยมีต้นไปรับ ครั้งแรกที่เจอหน้ากันแพทรู้สึกเขินยังไงบอกไม่ถูก ผู้ชายคนนี้หรือที่เราคุยมาตั้งนานผ่านอนเตอร์เน็ต หน้าตาอย่างนี้เองหรอ แพทคิด แล้วก็อมยิ้ม

พอกลับมาถึงที่พักต้นก็ขอตัวกลับบ้าน ทั้งต้นและแพทเริ่มใช้ชีวิตคู่กัน ไม่ว่าจะไปเรียน เที่ยว กินข้าว ยกเว้นนอนด้วยกัน เวลาของแต่ละวันช่างมีค่ามาก แพทกับต้นเรียนจบพร้อมกัน รับปริญญาพร้อมกันและก็ทำงานที่เดียวกัน ต้นก็จะทำหน้าที่ไปรับไปส่งแพทเสมอ มีเวลาหน่อยก็จะอยู่เป็นเพื่อนแพทจนดึก ถึงแม้ว่าจะโดนที่บ้านว่าก็ตาม

หนึ่งปีที่ทำงานร่วมกัน เริ่ม 16 มีนาคม 2553 แพทกับต้นเริ่มมีปากเสียงกันก่อนหน้านี้ต้นจะยอมแพทตลอดแต่วันนี้ต้นเปลี่ยนไปและไม่ยอม ต้นไม่มีเวลาให้แพทเหมือนเดิม ไม่สามารถมารับมาส่งได้ในบางครั้ง ต้นไปไหนก็ไม่อยากให้แพทไปด้วย แพทขออะไรต้นก็หาว่าแพทกำหนดชีวิตของต้น ต้นบอกว่าต้นมีบ้านต้นต้องรีบกลับ ถ้าแพทไม่เข้าใจเอาแต่ใจตัวเองต้นก็ไม่ไหวเหมือนกัน ต้นไม่เคยกินข้าวกับแพทเลยจากวันนั้น ความรู้สึกของแพทเริ่มแย่ แพทไม่สามารถไปทำงานได้ แพทเอาแต่ร้ไห้ ไร้สติเหมือนคนบ้า โทรหาต้นต้นก็มีแต่ด่าว่าจู้จี๊ ต้นบอกกับแพทว่าถ้าต้นจะมาหาแพทหรือไม่นั้นต้นจะเป็นคนคิดเองถ้าต้นอยากมาต้นก็จะมาเอง ต้นไม่ให้แพทยุ่งกับโทรศัพท์และคอมต้นเลย แพทจะเอาอะไรให้บอกแล้วต้นจะเปิดเอาให้เอง ต้นเริ่มเปลี่ยนไป เริ่มไม่โทรหา แพทอยากไปไหนต้นก็ให้แพทไปคนเดียว ไม่มีไปรับไปส่งอีกแล้ว แพทพยามคิดหาเหตุผลว่ามันเกิดอะไรขึ้นระหว่างเขากับต้น ยิ่งแพทคิดมากก็ยิ่งทำให้แพทเครียด แพทกินไม่ได้นอนไม่หลับ แพทรู้สึกว่าเขาขาดผู้ชายคนนี้ไม่ได้ถ้าไม่มีผู้ชายคนนี้ชีวิตเขาจะอยู่ยังไง แพทไม่เคยเล่าเรื่องนี้ให้พ่อกับแม่ฟังเลย อึดอัดมาก เพื่อนๆๆก็ได้แต่เป็นห่วงและปลอบใจแพท แพทเคยคิดอยากฆ่าตัวตยแต่แพทก็คิดถึงพ่อและแม่ทำให้แพทคิดอะไรใหม่ แต่ยังทำใจลืมต้นไม่ได้ ไม่รู้ว่าวันพรุ่งนี้จะเป็นอย่างไร แต่แพทจะจำประโยคนี้ไว้เสมอ "แพท พ่อกับแม่รักแพทนะ ไม่ว่าแพทจะเป็นยังไง แต่พ่อกับแม่จะอยู่ข้างแพทเสมอ แพทจะต้องเข้มแข็งนะลูก" เป็นคำพูดที่แม่กับพ่อโทรมาหาแพทก่อนที่แพทเกือบจะทำอะไรบ้าๆลงไป................เรื่องแพทกับต้นไม่รู้จะเป็นยังไงต่อไปรอติดตามได้ใหม่ในฉบับหน้านะคะ