ทุกพื้นที่ของหัวใจฉันให้เธอ

หากพูดถึงความรัก
ฉันคงบอกได้แค่ว่า...ฉันรู้จักตั้งแต่มีเธอใกล้
หากถามว่าวันนี้รักของฉันเป็นอย่างไร
บอกได้คำเดียวว่า...ทั้งหมดของความอุ่นใจ..นั้นเป็นเธอ

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

ถ้าเธอเป็นดินสอ...ฉันจะเป็นกระดาษ
ถ้าเธอเป็นภาพวาด...ฉันจะคอยเป็นสี
จะคอยเติมเต็มในส่วนที่ขาดและควรมี
ฉันจะเป็นพื้นที่ให้เธอเขียนสิ่งดีลงไป
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
ถ้าถ้อยคำใดที่เธออยากบรรจุลง
ขอให้เธอมองตรงมาที่หัวใจฉันได้ไหม
อย่างเช่นคำว่า รัก หากเธอคิดอยากวาดหรือเขียนลงไป
ฉันจะยื่นพื้นที่หน้าอกซ้ายให้เธอครอบครอง

บางคืนที่อาจไม่มีดาวให้นับ
ฉันก็ไม่หลงกลไปกับความอ่อนไหว
บางคืน...ก็แค่ส่วนหนึ่งของเวลาที่ผ่านไป
ที่ไม่ได้แปลว่าเวลาส่วนใหญ่...ฉันจะไม่รักเธอ
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
เหมือนเวลาที่ฉันรกใคร
ฟ้าดาวจะเป็นใจหรือไม่...นั่นก็ไม่เกี่ยวกับฉันเสมอ
ดาวอาจเป็นแค่ตัวแทนจากฟ้า...ที่จะทำให้ฉันคิดถึงเธอ
แต่ความอ่อนไหวที่ฉันเจอ...มันกลับทำให้ฉันยิ่งรักเธอมากขึ้นกว่าเดิม

เธอเดินเข้ามาในวันที่แดดร้อน
พัดพาสายลมอ่อนอ่อน...มาสัมผัสฉัน
เธอเดินเข้ามาในวันที่ฝนพรำ
ทำให้วันทุกวัน...ไม่เหงาใจ
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
เธอเป็นผ้าห่มของสายลมหนาว
ที่หอมกรุ่นไออุ่นบางเบาสัมผัสใกล้ใกล้
เธอ...ไม่ใช่ฤดูกาลที่เวียนผ่านไป
แต่เธอมีค่าสำหรับการเคลื่อนไหว...
ที่หัวใจต้องดำเนินไปพร้อมกับเธอ

*** ส่วนหนึ่งจาก หนังสือ ทุกพื้นที่ของหัวใจฉันให้เธอ เขียนโดย แก้วใส