ต้นกำเนิดของ หวานเย็น

หวานเย็น (popsicle)

วันหนึ่งในช่วงฤดูหนาว ปี ค.ศ.1905 เด็กชายแฟรงก์ เอ็มเพอร์สั (Frank Epperson) อายุ 11 ปี ได้ผสมโซดาป๊อบกับน้ำทำกินเล่น ด้วยความบังเอิญ เขาลืมส่วนผสมโซดาป๊อบกับไม้คนทิ้งไว้ที่ระเบียงหลังบ้านทั้งคืน รุ่งเช้าแฟรงก์พบส่วนผสมโซดาป๊อบกลายเป็นแท่งน้ำแข็งที่มีไม้เสียบไปแล้ว เขาดึงแท่งไม้ที่มีแท่งน้ำแข็งแสนอร่อยหุ้มอยู่ออกมาจากภาชนะ แฟรงก์รู้ว่าตนเองได้ค้นพบอะไรบางอย่างที่น่าตื่นเน้นและเข้าท่าเสียแล้ว โดยความบังเอิญแท้ๆ

แฟรงก์เรียกเจ้าสิ่งนี้ในครั้งแรกว่า "เอ๊พเพอร์สัน ไอซิเคิ้ล" (Epperson Icicle) ต่อมาเขาเปลี่ยนชื่อเรียกใหม่ว่า "เอ๊พซิเคิล" (Epsicle) แต่นั้นมาในฤดูร้อน เขาจะทำเจ้าเอ๊พซิเคิลในกล่องน้ำแข็งที่บ้าน เป็นแท่งหวานเย็นออกขายให้กับเพื่อนบ้านในละแวกนั้น ราคาแท่งละ 5 เซนต์ เป็นที่ถูกอกถูกใจชาวบ้าน แฟรงก์เรียกผลิตภัณฑ์ตัวใหม่นี้อีกครั้งว่า "ป๊อปซิเคิล" (popsicle) เพราะมันทำมาจากโซดาป๊อบ

และแล้วเจ้าหวานเย็นนี้ก็ได้แพร่ไปทั่วโลก แม้แต่ในเมืองไทยก็นิยมกินกันมาก ตั้งแต่ 40 ปีที่แล้วเป็นต้นมา

ขอขอบคุณข้อมูลจาก : http://kungsss.exteen.com/20070512/entry