รับน้อง ปัญหาที่รอวันจบ?

นอกจากนักเรียนตีกันที่เป็นปัญหาเรื้อรัง การรับน้องใหม่ก็เป็นปัญหาไม่รู้จบเช่นกัน ภาคการศึกษาใหม่ของนักศึกษานั้นเริ่มต้นในเดือนมิถุนายน และกิจกรรมที่นักศึกษาต้องพบคือการรับน้อง ซึ่งส่วนใหญ่ไม่ค่อยมีปัญหาอะไรแล้ว เพราะทุกสถาบันต่างเข้มงวดและระมัดระวังกันเต็มที่ ส่วนน้อยเท่านั้นที่ยังเป็นปัญหา และปัญหาใหญ่ประจำปีการศึกษาล่าสุดเกิดที่อุเทนถวาย หลังจากมีนักศึกษามาร้องเรียนกับมูลนิธิปวีณาหงสกุลฯ

เธอเป็นนักศึกษาใหม่ที่ถูกรุ่นพี่บังคับให้เคี้ยวกระดาษเปื้อนหมึกแล้วกลืน บังคับให้กินพริกเป็นถ้วย หลังจากนักศึกษารายนี้ ก็มีผู้ปกครองอีก 4 รายมาร้องเรียนมูลนิธิดังกล่าวเกี่ยวกับการรับน้องของรุ่นพี่อุเทนฯ แต่ที่มากไปกว่านั้นคือพ่อแม่ไม่ต้องการให้ลูกเรียนสถาบันแห่งนี้อีกต่อไป เพราะไม่มั่นใจในความปลอดภัย เด็กเองก็ไม่อยากเรียน ลำพังความไม่ปลอดภัยจากสถาบันคู่ปรับก็แย่แล้ว ยังต้องมาเจอความไม่ปลอดภัยจากรุ่นพี่อีก

ตามข่าวบอกว่าปีการศึกษานี้ มีนักศึกษาใหม่เข้าเรียนที่ปทุมวันและอุเทนถวายน้อยเหลือเกิน น้อยเพราะวีรกรรมที่ผ่านมาของนักศึกษาจำนวนหนึ่ง ซึ่งชอบตีรันฟันแทงกัน การที่ไม่มีใครอยากมาเรียนบ่งบอกสถานะของทั้ง 2 สถาบันได้อย่างดีว่าอยู่ในสภาพเช่นไรและสังคมมองทั้งคู่แบบไหน ถ้าผมมีลูกหลานก็คงไม่ให้เรียนที่นี่ เพราะมีความเสี่ยงสูงที่จะรับอันตราย-ไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง

การรับน้องเกี่ยวข้องกับการใช้อำนาจนะครับ ไม่รู้ว่ารุ่นพี่รับมอบอำนาจมาจากใคร แต่พวกเขาก็ใช้มันอย่างเต็มที่ในการรับน้อง รุ่นพี่มีสิทธิ์ตบหัวรุ่นน้อง มีสิทธิ์ชกหน้ารุ่นน้องแล้วขู่ว่าห้ามบอกใคร ส่วนข้ออ้างที่จะกระทำเช่นนี้ก็มีสารพัดสารพัน ตามข่าวบอกอีกว่ารุ่นพี่ที่อุทนฯ ยุให้รุ่นน้องเกลียดชังปทุมวัน และบอกให้น้องพกอาวุธติดตัวมาด้วย ในสายตาของรุ่นพี่ นี่ (คงจะ) เป็นการรับน้องที่ขึงขังและเท่ แต่ในสายตาของสังคมทั่วไป มันเป็นเรื่องที่ไร้สาระมาก และการรับน้องก็ไม่แตกต่างจากการมอมเมาให้หลงผิด

ทุกวัน%