เปิดใจ 5 สาว Sugar Eyes

ความสำเร็จจะเป็นของคนที่อดทนและพยายาม

หลังจากที่รู้จัก 5 สาว Sugar Eyes ด้วยเพลงเปิดอัลบั้ม Sugar Eyes ก็เล่นเอาหนุ่ม ๆ ใจเต้นเป็นจังหวะรักกันไปทั้งบ้านทั้งเมือง ด้วยความสดใสน่ารักของ 5 สาว บวกกับความสามารถเฉพาะตัวที่พกพามาเต็มพิกัด ทั้งร้อง ทั้งเต้น จนตอนนี้กระแสท่าเต้นชูสองนิ้วแบบชูการ์อายส์ฮอตฮิตติดลมบนเป็นที่เรียบร้อย กระแสความแรงทำให้เราอยากรู้จักกับพวกเธอ... ไม่รอช้าในวันที่โอกาสเป็นใจ เราก็เลยจับ 5 สาวใส่กระด้ง มาสลับกันเล่าสลับกันฟังอย่างสนุกสนาน บรรยากาศจะเป็นยังไง ล้อมวงเข้าไปทำความรู้จักกับพวกเธอกันเลยดีกว่า

5 สาวแนะนำตัวเอง
สวัสดีค่ะ
ดาร์ลิ่ง อารดา อารยวุฒิ อายุ 16 ปี เรียนอยู่ เกรด 11 โรงเรียน Well International School ค่ะ
คุ้กกี้ สุรภา ภัทรประสิทธิ์ อายุ 13 ปี เรียนที่โรงเรียน Harrow International School ค่ะ
นิต้า ปณิตา ธนโชติธรากร อายุ 14 ปี เรียนที่โรงเรียน ชลกันยานุกูลแสนสุข ค่ะ
พิกเล็ท ชาราฎา อิมราพร อายุ 14 ปี เรียนที่โรงเรียนสารสาสน์วิเทศ ร่มเกล้า ค่ะ
แพรวา ณชญาดา รุ่งสว่าง อายุ 15 ปี เรียนที่โรงเรียนสารสาสน์วิเทศ รังสิต ค่ะ

รวมตัวเป็น Sugar Eyes
พวกเราเริ่มรวมตัวกันเป็น Sugar Eyes ได้เพราะเข้ามาออดิชั่นที่ Sony Music ค่ะ ตอนนั้นพี่เขามีโปรเจกต์ทำอัลบั้มแบบนี้ แล้วก็ลองให้พวกเรามาออดิชั่นลองดู พอออดิชั่นผ่านแล้วพี่เขาก็เลือกพวกเราแต่ละคนเข้ามารวมกันทำโปรเจกต์นี้ ซึ่งคอนเซ็ปต์อัลบั้มที่วางไว้จะเป็นการพรีเซ้นต์ความเป็นตัวเรา 5 คน 5 สไตล์ ดาร์ลิ่งก็จะออกแนวหวาน ๆ ใส ๆ คุ้กกี้ จะเป็นแนวสปอร์ตี้ เป็นสปอร์ตเกิร์ล นิต้าจะเป็นแนว สตรีท ชิค พิกเล็ท จะเป็นผู้หญิงมาก ๆ เป็นผู้หญิงรักแฟชั่น แล้วก็แพรวา จะออกแนวสมาร์ท ดูเท่ ๆ ค่ะ

อยู่ค่ายใหญ่ถือเป็นโอกาสที่ดีมาก
การมาอยู่ค่ายใหญ่อย่าง Sony Music ถือว่าพวกเราโชคดีมาก ๆ ที่มีโอกาสได้มาร่วมงานกับพี่ ๆ เขา ทุกคนทำงานเก่งมาก ศิลปินในค่ายก็มีแต่คนเก่ง ๆ ร้องเพลงดี ๆ ก็เลยเป็นเหมือนเป็นแรงผลักดันให้พวกเราพัฒนาตัวเองให้ดี แล้วพี่เขาให้โอกาสได้แสดงความสามารถเต็มที่ ไม่ว่าจะร้องจะเต้น อย่างดาร์ลิ่งก็มีช่วยแต่งท่อนแร็พด้วย เขาเห็นเราชอบแต่งเพลง เขาก็เลยบอกว่ามาลองดู พอเขาดู เขาก็โอเค เอามาใช้ในเพลงด้วยค่ะ และมีเรื่องของเสื้อผ้าที่เราช่วยพี่เขาออกแบบ เราจะบอกสไตล์ว่าเป็นแบบไหน พี่เขาจะออกแบบทุกอย่างที่มันเป็นตัวเรามากที่สุด ช่วยออกแบบท่าเต้น ให้พวกเราทำท่าหัวใจไม่ให้ซ้ำกัน ซึ่งทุกคนจะออกแบบรูปหัวใจในรูปแบบต่าง ๆ ไม่ซ้ำกัน ก็สนุกดีค่ะ

ร้องได้เต้นได้ไม่ได้ตามกระแสเกาหลี
ตอนแรกเราก็คิดเหมือนกันว่าเขาจะคิดว่าเราเลียนแบบเกาหลีมาหรือเปล่า ตามกระแสหรือเปล่า แต่คิดว่าเราอยู่ในโซนเอเชียเหมือนกัน เพลงก็อาจจะคล้าย ๆ กัน ไม่ว่าจะเป็นการร้อง การเต้น หรือแม้แต่สไตล์การแต่งตัว แต่พวกเราไม่ได้ออกไปแนวเกาหลี พวกเราจะออกแนวอินเตอร์มากกว่า เป็นด้านอเมริกาซึ่งจะมีกลิ่นอายความเป็นยุโรปผสมไทย ไม่ได้เป็นเกาหลีค่ะ

เรียนกับงานต้องแบ่งเวลาให้ลงตัว
ตอนนี้ก็ยอมรับค่ะว่าพวกเรางานเยอะขึ้น เวลาเรียนของเราก็จะน้อยลง แต่พวกเราทุกคนไม่ทำให้เสียการเรียน เรียนเสร็จก็มาทำงาน เราจะทำงานไปด้วยทำการบ้านไปด้วย แต่ละคนจะมีเทคนิคเฉพาะตัวในการดูแลเรื่องการเรียน
ดาร์ลิ่ง : โชคดีที่ทางโรงเรียนเขาจะช่วยด้วยค่ะ สามารถทำการบ้านส่งทางอินเทอร์เน็ตได้ตลอด ถ้าวันไหนเราจะไม่ไปเราต้องโทร.บอกเขาก่อน แต่ถ้าวันไหนขาดไปเอง เขาจะมีเตือนว่าคุณไม่ได้บอกนะ อีกอย่างคุณพ่อคุณแม่จะช่วยเตือน ทำงานอย่างนี้อย่าเสียเรื่องการเรียนนะ
คุกกี้ : ถ้าหนูไม่ได้ไปเรียน หนูก็จะให้แม่โทร.ไปหาที่โรงเรียนว่าไม่ได้ไป มีงานอะไรอย่างนี้ค่ะ ทางโรงเรียนเขาก็จะเข้าใจ
นิต้า : เวลาหยุดเรียนจะบอกทางโรงเรียน เวลาที่เราไปเรียนเราจะไปตามงาน เราต้องทำงานเพิ่มมากกว่าคนอื่น
พิกเล็ท : จะขอจดหมายจากทางโซนี่ก่อน โรงเรียนเขารู้ว่าเรามีธุระ มีงานแล้วเราค่อยไปตามงานกับเพื่อนอีกทีหนึ่ง
แพรวา : จะเหมือนเพื่อน ๆ ค่ะ ถ้าเกิดไม่ว่างก็ต้องขอโรงเรียนก่อน โรงเรียนเขาจะเข้าใจ จะอนุญาตแต่เราต้องมาตามงานให้ทันเพื่อนค่ะ

ถ้าไม่ได้เป็นนักร้อง...สิ่งเหล่านี้คือความฝัน
ดาร์ลิ่ง : อยากเป็นเชฟค่ะ อยากทำอาหาร และอยากเป็นนักแสดง อยากเล่นทุกบทเลย แต่ถ้าบทที่ชอบจะชอบบทโรแมนติกคอเมดี้ค่ะ กุ๊กกิ๊กน่ารัก อะไรประมาณนี้
คุ้กกี้ : อยากเป็นแอร์โฮสเตท หนูอยากเรียนภาษา อยากใส่ชุดฟอร์มสวย ๆ แล้วไปเที่ยวประเทศโน้นประเทศนี้ค่ะ ก็มีเตรียมความพร้อมไว้บ้าง ไปเรียนภาษาเพิ่มเติมค่ะ
นิต้า : คล้าย ๆ พี่ดาร์ลิ่งค่ะ อยากเป็นนักแสดงด้วย
พิกเล็ท : อยากเป็นนักร้องอยู่แล้วค่ะ แต่ถ้าไม่เป็นนักร้องก็อยากเปิดร้านขายขนมเค้ก ขายไอศกรีม มัน
น่าจะสนุกดี อารมณ์ซีรี่ส์เกาหลีเรื่อง Coffee Prince ค่ะ
แพรวา : อยากเป็นแอร์โฮสเตทค่ะ อยากเป็นดีไซเนอร์ รู้สึกชอบดีไซเนอร์ ชอบวาด ชอบเขียน ชอบแต่งตัว ก็เลยคิดว่าอาชีพดีไซเนอร์นี่แหละที่อยากทำ

ถึงทุกคนที่มีความฝัน
เชื่อว่าทุกคนมีความฝันที่อยากทำและอยากเป็น กว่าจะถึงเส้นชัยหลายคนก็คงท้อ แต่ถ้าเราทำตามที่ฝันยังไม่ได้ในวันนี้ อย่าทิ้งความฝันนะคะ ฝึกเยอะ ๆ อย่าท้อ ต้องสู้ต้องอดทน ถึงแม้ว่าในที่สุดเราจะไม่ได้เป็นอย่างที่ฝัน แต่อย่างน้อยวันนี้เราจะมีประสบการณ์ ถึงเราจะไปไม่ถึงเส้นชัย แต่เราก็อยู่ไกลจากจุดเริ่มต้น เป็นกำลังใจให้ทุกคนนะคะ

ที่มา "การศึกษาวันนี้"
ผู้เขียน : iamamwa ช่างภาพ : อนุชา / เอื้อมศักดิ์