เม้าท์เรื่องลับ กับ ‘มิน พีชญา'

เป็นนางเอกแถวหน้าของวิกหมอชิตอีกคนที่กำลังมีผลงานละครมากที่สุดค่ะ สำหรับสาว "มิน" พีชญา วัฒนามนตรี ล่าสุดกับคาแรกเตอร์น่ารักๆ ใน "บันไดดอกรัก" เธอก็เล่นได้น่ารักจี๊ดสมใจทีเดียว แต่ตัวตนที่แท้จริงของเธอเป็นอย่างไร ต้องมาอ่านในเรื่องราวจากปกวันนี้ เพราะเธอยอมเผยความลับเกี่ยวกับตัวเองหลายเรื่องออกมาให้เราฟังกันด้วยล่ะ เป็นอย่างไรรีบติดตามเลยดีกว่าค่ะ

เม้าท์ตัวเองสักนิด...มิน เป็นสาวแบบไหน
"มินเป็นคนคนสนุกนะ ใน "บันไดดอกรัก" คือตรงเลย มั่นใจในตัวเอง มีความอ่อนหวานในอีกมุมก็ชอบลุยห้าวๆ หน่อย แล้วก็มีเหมือนกันที่พูดไม่รู้เรื่อง อันนี้จะโดนเพื่อนว่าประจำ (หัวเราะ) โดยเฉพาะช่วงนี้ หูไม่ดี คือเวลาเพื่อนพูดอะไร มินก็จะ ฮะ? อะไรนะ ? คือพูดจนเพื่อนด่าอะค่ะ ว่าอยู่ด้วยไม่ไหวแล้วรำคาญ (หูตึงก่อนวัยปะเนี่ย) มินว่ามินนอนไม่พอ แล้วเราทำงานหนักด้วยค่ะ เลยเบลอๆ จนเพื่อนเบื่อไปหมดแล้ว แล้วก็บอกว่าปล่อยมันไป แต่มินไม่ได้ยินจริงๆ นะไม่ได้แกล้ง หรือว่าสมองมินเสื่อมก็ไม่รู้ (หัวเราะ) แต่ก็ไม่เป็นไรค่ะ แค่หูไม่ดีแต่ไม่ได้หูหาเรื่องนะคะ"

เม้าท์เรื่องในครอบครัวให้ฟังหน่อย
"ถ้าอยู่บ้านเนี่ย มินจะเป็นน้องคนเล็กที่สุด ทุกคนจะเรียกมินว่าน้อง ไม่มีใครเรียกมินนะคะ ดูน่ารักเนอะ คือน่าทะนุถนอมที่สุดอะ แล้วก็จะขี้อ้อน โดนเฉพาะกับป๊า แบบป๊าคะไปกินข้าวกันนะ...นะ เวลาออกตังค์ก็บอกว่า ป๊าเลี้ยงสิคือตอนนี้มินทำงานได้แล้วก็จริง แต่อีกนัยก็อยากอ้อนคุณพ่ออยู่ ป๊าก็จะแบบว่าบ่นนิดนึงว่า ทำงานหาเงินได้แล้วยังมาให้ป๊าเลี้ยงอีก มินก็จะบอกว่า แหม...อีกหน่อยโตขึ้นก็จะไม่ได้เลี้ยงแล้วนะ เลี้ยงมินเถอะ สุดท้ายป๊าก็จะจ่ายตังค์ (หัวเราะ) ในบ้านเนี่ยอ้อนคุณพ่อง่ายสุด (หัวเราะ)
แต่กับพี่ชายมินเนี่ย มินจะโดนเขาอ้อนมากกว่า อย่างเรื่องครีมบำรุงผิวต่างๆ มินจะชอบซื้อมาเก็บไว้ในตู้เย็น แล้วพี่ชายก็จะมาแบบ มีไรใหม่ๆ บ้าง มีครีมไรดีๆ บ้าง มีโฟมล้างหน้าดีๆ ปะ แล้วก็จะบุกเข้ามาในห้องมิน บอกว่าขอยืมไปลองใช้หน่อย แรกๆ ก็ไม่เท่าไหร่ หลังๆ เริ่มไม่ใช่ละ ไม่ขอด้วย เราก็แบบเริ่มโวยวาย แบบพี่น้องอะค่ะ ประมาณ มาเอาไรเยอะแย่อะ สงสัยมินบ่นเยอะ เขาเลยวางตังค์ไว้เลย (หัวเราะ) มินก็ไม่เอาหรอก (แสดงว่าหนูขี้บ่นมาก) ไม่หรอกพี่เขาเกรงใจ
คุณแม่เนี่ยไม่ค่อยอ้อนค่ะ คุณแม่ใจแข็ง แล้วก็ชอบเบรกด้วย (หัวเราะ) อ้อนป๊าง่ายกว่า คือคุณแม่จะเป็นห่วงมากกว่าโดยเฉพาะเรื่องงาน ให้มินระวังเรื่องการวางตัว อย่างถูกมองว่าหยิ่งแล้วถ้าคุณแม่รู้จะรีบโทร.มาเลยว่าทำแบบนั้นไม่ได้นะ แต่มินก็จะบอกเลยว่ามินไม่ได้เป็นอย่างนั้น ทุกวันนี้เราพยายามวางตัวให้ดีที่สุดอยู่แล้ว

เม้าท์เรื่องลับ...ฉบับในห้องนอน
คือเรื่องนอนเนี่ยถ้าหลับมินหลับเหมือนสลบไปเลย อีกอย่างคือนอนดิ้น ตกเตียงตลอดอะ ทุกวันนี้มินต้องนอนเตียงคิงไซส์เท่านั้น มินก็ไม่รู้จะปรับพฤติกรรมยังไง แล้วเวลาจะตื่นนะ ชอบตื่นตอนอยู่กลางอากาศตอนกำลังตกเตียง ที่หนักสุดเนี่ยหัวน็อก มึนไปเลย แต่สุดท้ายก็ปีนขึ้นไปหลับต่อ (หัวเราะ)"

เม้าท์ชุดนอน...ในแบบของมิน
"ด้วยความที่ดิ้นเทพขนาดนี้ ชุดนอนมินจะไม่มีชุดกระโปรงเลย ส่วนมากจะเป็นชุดแบบสบายๆ เสื้อยืดตัวใหญ่ๆ กางเกงขายาว ผ้าแพร (แล้วมันไม่หลุดเหรอ ดิ้นขนาดนั้น) ไม่หลุดค่ะ แบบเป็นยางยืดอะไรแบบนั้น มินชอบใส่เสื้อกีฬานอนนะ เพราะติดมาตั้งแต่เด็กค่ะ"

เม้าท์วิธีการอาบน้ำของตัวเอง
"มินจะไม่พิถีพิถันในเรื่องการอาบน้ำในส่วนของตัวมาก แต่จะเป็นคนดูแลมากๆ เรื่องหน้า คือถ้าไม่เหนื่อยนะกลับบ้านจะล้างหน้าก่อนเลย ต้องใช้ครีมเฉพาะจุดอันนี้ล้างหน้า อันนี้รอบดวงตา ใช้เวลาทีครึ่งชั่วโมงกว่า แค่หน้าอย่างเดียวนะคะ แต่ถ้าอาบน้ำเนี่ยมินใช้เวลา 2 นาทีเท่านั้นล่ะ (หัวเราะ) คือเวลาอาบจะแบ่งนะ ล้างหน้า ล้างคอ ทาครีมให้เรียบร้อย แล้วค่อยไปอาบน้ำ แล้วก็อาบแค่ตัว คือมินจะให้ห้องน้ำแบบไม่เปียก ใช้ห้องน้ำแห้ง แต่ถ้าไปอยู่ที่อื่นยังไงก็ได้นะ แต่ถ้าบ้านตัวเองไม่ได้ คือต้องล้างหน้าทาครีมก่อน แล้วค่อยอาบ แต่ถ้าสระผม จะทำขั้นตอนย้อนกลับ คืออาบน้ำสระผมก่อน แล้วค่อยมาล้างหน้าทาครีม ส่วนมากก็ 2 วันสระที มีแบบ 5 วันเหมือนกันเน่าเย้มไปเลย (หัวเราะ)"

เม้าท์...ชีวิตในรถกันบ้าง
"ส่วนมากจะอยู่แต่ในรถ ใครเห็นจะบอก ต๊าย ! ระวังงูฉกนะ คือรถมินจะเป็นรถตู้ แล้วก็จะแบบเอนเบาะนอนตลอด แต่ขอแก้ตัวก่อน ที่รถรกไม่ได้รกเพราะขยะนะคะ เพราะหมอนกับผ้าห่มด้วยล่ะ มันเยอะมาก พอปรับเบาะเอนแล้วมินจะต้องเอาหมอนกับผ้าห่มมาถมให้มันเรียบเสมอกันหมด ถมจนมันเป็นเตียงอะค่ะ คนขึ้นมาจะงงว่าอะไรเนี่ย ตอนนี้หมอนในรถมีเป็นสิบใบ มีผ้าห่มอีก บอกตรงๆ ว่าซื้อรถคันนี้เพราะจะเอามานอนเนี่ยล่ะค่ะ (หัวเราะดังมาก)"

เม้าท์ชีวิตวัยเรียน
"มินไม่ค่อยหลับในห้องเรียนนะคะ ช่วงมหาวิทยาลัยนี่ไม่มีเลย แต่สมัยม.ปลายนี่ถี่ยิบ (หัวเราะ) คือสมัยนั้นมินจะเป็นเด็กหลังห้อง ไม่ซีเรียสกับกฎอะไรมาก มินก็จะแบบค่อยๆ ฟุบหลับไปเลย มีน้ำลายไหลด้วย เพื่อนอะชอบถ่ายรูปเก็บไว้ (ขอดูบ้างจิ) ไม่เอาไม่ให้ แล้วเมื่อก่อนมินจะขี้อายมากมินสารภาพจริงๆ นะว่าตัวเองขี้อายมาก สมัยก่อนเนี่ยเวลาต้องไปพูดหน้าชั้นเรียน มินก็เคยช็อกจนเข้าโรงพยาบาลมาแล้ว ตอน ป.6 จำได้ไม่ลืม แค่ตอนนั้นอาจารย์บอกว่าคนต่อไปคือเรา มินก็หายใจไม่ออกแล้ว มือจีบ เท้าจีบ ปากจีบพูดไม่ได้ คือเป็นอาการออกซิเจนมากเกินไปเพราะเราหายใจถี่มาก ต้องเขียนกระดาษบอกเพื่อน พอเพื่อนบอกอาจารย์ วันนั้นเลยป่วนทุกคนในห้องแฮปปี้ เพราะทุกคนไม่ต้องพรีเซ็นต์ เพราะมินช็อก แต่สุดท้ายก็ต้องมาพรีเซ็นต์อยู่ดี สำหรับมินคือมินเป็นคนที่จะให้ทำอะไรก็ได้ แต่ไม่ขอออกไปอยู่หน้าห้อง หน้าคนเยอะๆ เด็ดขาด ซึ่งวันนี้มันต่างไปแล้ว มินพัฒนาตัวเอง"

เม้าท์เรื่องโก๊ะต่างประเทศ
"มินเคยไปเรียนที่อเมริกาปีนึงค่ะ ที่ มอนทาน่า ตอนนั้นอายุแค่ 15 เองนะเราไปเมืองนอกคนเดียวต้องเจออะไรใหม่ทั้งหมดก็กลัวนะคะ ไม่ว่าจะภาษา อาหาร อากาศมันใหม่ไปหมดสำหรับมิน แล้วมันต่างกับที่มินชอบ มินชอบอากาศอุ่นๆ ชอบอาหารรสจัด เราไม่กล้าเจอเพื่อน เขามองเราแบบตัวประหลาดที่เราผิวเหลืองด้วย วันแรกจำได้เลยว่าแอบเข้าไปกินข้าวกลางวันในห้องน้ำ จำได้เลยว่าโฮสแฟมิลี่ให้ขนมปัง กับองุ่นเราไป งงมาก ว่านี่คืออาหารของบ้างเขาเหรอยังไง เพราะของเรามันเป็นฟิวล์สแนคมาก คือเขาอาจจะไม่รู้จะห่ออะไรมาให้เรากิน แต่หลังจากนั้นพอคุ้นมินก็ไปสั่งพิซซ่าชิ้นใหญ่ๆ เลย 2 ชิ้นกินทุกวันจนอ้วน แต่ก็ร้องไห้แค่แป๊บเดียวนะคะ 3-4 เดือนก็เริ่มสนุกแล้ว แต่มาร้องอีกทีวันกลับคือไม่อยากกลับแล้ว เราผูกพันกับเพื่อนกับครอบครัวใหม่ที่โน่น ทุกวันนี้ยังอีเมล์คุยกันอยู่เลย เขาก็รู้นะว่าตอนนี้เล่นละครแล้ว เขาก็บอกว่าเขาภูมิใจกับเรามาก ทุกวันนี้อยากกลับไปหาเขา คิดเยอะมาก จนโฮสเขาแพลนเลยว่าจะมาประเทศของเรา คือมินตั้งใจไปๆ มาๆ หากัน"

ป๊อปปี้เลิฟของมิน
"ตอน ป.1 ค่ะเร็วเนอะ (หัวเราะ) คือแอบรักเขา ตั้งแต่ ป.1-ป.5 แอบชอบเขาแต่ไม่ได้บอกอะไร คือแนวเพื่อนแซวว่าเราชอบเขา เราก็เขินร้องไห้ แต่ในใจอะชอบจริงคือเมื่อก่อนมินขี้อายมาก เชื่อไหมมีเพื่อนสนิทแค่คนเดียวที่รู้เรื่อง คือเขาเองก็เป็นคนขี้อายนะ แต่หน้าตาดี แล้วในห้องชอบจับมาคู่กัน ถือพานอะไรแบบนี้ เวลาได้ทำอะไรกับเขานะจะฟูไปเลย แบบหัวใจมันพอง แต่มินเก็บอาการเก่งนะ เขาไม่เห็นหรอก แล้วพอแยกจากกันนะ จะไปแอบกรี๊ดอยู่หลังห้อง กลับบ้านก็นึกถึงยิ้มเขาหน้า เขาอะไรแบบนี้
มินก็เหมือนเคยบอกเขาอ้อมๆ นะ ตอน ม.4 (โห!เก็บมานานมาก) คือตอน ม.4 เนี่ยเราไม่ได้ชอบแล้วไงคะ แล้วดันมารู้ทีหลังด้วยว่าพ่อแม่เป็นเพื่อนกัน เพราะมีวันนึงไปทานข้าวกับคุณแม่ แล้วคุณแม่ก็เจอเพื่อนเขาก็ชวนไปกินข้าว บ้านเราก็ไปๆ ไปกัน ปรากฏลูกเขาเดินเข้ามา เฮ้ย ! ไอ้นี่เราเคยชอบนี่หว่า คือตอนนั้นเขาค่อนข้างฮอตในหมู่รุ่นมินน่ะค่ะ ตอนนี้ก็เป็นเพื่อนกันนะ มันเป็นฟิวส์เพื่อนไปแล้ว ตอนนั้นเราชอบเขาพอเราโตขึ้นมาในโรงเรียนเดียวกัน 12 ปี มันเป็นความรู้สึกดีๆ ที่เป็นเพื่อนกัน แต่เขาก็บอกเหมือนกันว่าเขาก็แอบชอบเรา แต่เห็นเวลามินโดนล้อแล้วร้องไห้ เขาก็เก็บอาการไม่มาจีบเราเหมือนกัน"

สิ่งที่เปลี่ยนไปจากก่อนเข้าวงการและวันนี้
"มินเองยังขี้อายอยู่นะ แต่กล้ามากขึ้นเพราะนี่คืองานของเรา แต่เวลาเจอคนใหม่ๆ ก็จะอายเหมือนเดิมนะคะ อย่างเจอกับผู้ใหญ่ มินจะแบบทำยังไงดีล่ะ พูดอะไรดีล่ะ คือไม่รู้จะพูดอะไรกับเขาจนหลายคนคิดว่าเราไม่คุยกับใคร ถามตัวเองทำไมขี้อายขนาดนี้ นั่นคือที่มาการตัดสินใจไปเรียนเมืองนอกด้วยล่ะ เพราะถามตัวเองตอนม.3 ว่าตอนนั้นเราไม่มีอะไรเลย คือเราอยู่กับแม่แม่ทำให้ทุกอย่าง ตอนนี้ไม่ใช่แล้ว เราเข้าวงการมินว่ามินก้าวขึ้นมาอีกขั้น แต่ก็ยังต้องเรียนรู้ไปเรื่อยๆ เป็นช่วงชีวิตของเราอีกหนึ่งช่วงที่เราจะได้เรียนรู้ไปกับมันค่ะ"