ไม้ล้มข้ามได้ คนล้มอย่าข้าม

คนเราไม่มีใครไม่เคยทำผิดหรอกค่ะ แม้จะเป็นคนที่ดีที่สุดในโลก ถูกหมดทุกอย่าง ต่างก็มีความผิดเกิดขึ้นในชีวิตทั้งนั้น ขึ้นอยู่กับว่าเรื่องนั้นจะเป็นเรื่องเล็ก หรือเรื่องใหญ่

และถ้ามีใครสักคนทำเรื่องผิดพลาดล่ะ ในฐานะที่เราอยู่ในจุดนั้น เราสมควรทำอย่างไร? แน่นอนว่าถ้าเป็นคนที่คุณรัก คุณเคารพ คุณก็คงเข้าไปโอบอุ้ม ฉุดดึงขึ้นมา ปัดแข้งปัดขา ประคองและพยุง ให้เขาเดินต่อไปได้

แต่ถ้าคนๆ นั้นเป็นคนที่คุณเกลียดแบบสุดๆ ล่ะ คุณจะทำอย่างไร?

ปัญหาข้ามได้ - คนล้มอย่าข้าม

ไม่ว่าคนๆ นั้นจะเป็นคนที่คุณรักแค่ไหน หรือเกลียดเข้าไส้ การให้ความช่วยเหลือและไม่ซ้ำเติม เป็นสิ่งที่ควรทำอย่างยิ่ง เพราะนอกจากจะทำให้คุณธรรมในจิตใจของคุณสูงขึ้นแล้ว ยังช่วยลดอคติในใจของฝ่ายตรงข้ามอีกด้วย

เพราะหากนึกอยู่เสมอว่าหากเราเป็นตกอยูในสถานการณ์แบบเขา เราคงไม่อยากให้ใครมาซ้ำเติม หรือดูถูกเหยียดหยามเป็นแน่ เขาก็คงเช่นนั้นเหมือนกัน ตัดเอาอคติออกไป แล้วคิดแบบเอาใจเขามาใส่ใจเราแบบนี้ จะทำให้ระดับจิตใจของเราสูงขึ้นเยอะ เพราะเราได้ก้าวข้ามกำแพงความขัดแย้งในจิตใจของเราออกได้อีกด้วย

ทีใครทีมัน มีทีฉัน ก็ต้องมีทีเธอ

ไม่มีใครล่วงรู้อนาคต เพราะฉะนั้นเราบอกไม่ได้หรอกว่าอะไรจะเกิดขึ้นบ้างในภายภาคหน้า การที่ความแน่นอนคือความไม่แน่นอนนี่ล่ะ ทำให้คนที่แพ้ในวันนี้ อาจจะเป็นคนที่ชนะในวันหน้าก็ได้ ในทางกลับกัน คนที่ชนะ ก็คงไม่ได้ชนะไปตลอดกาล สักวันหนึ่งต้องหยุดชนะ หรือพ่ายแพ้ไปตามสัจธรรมขอโลก

แล้วลองนึกดูสิว่าหากเราหยามเหยียด คนที่ล้มแพ้ในวันนี้ แต่ในวันหน้าเรากลับต้องเป็นฝ่ายพ่ายแพ้บ้าง นึกสภาพคงไม่สวยเท่าไหร่

ล้มได้ ก็ลุกได้

กวาน เจีย เหว่ย นักเขียนชาวไต้หวันกล่าวว่า "คนที่เดินได้ ถึงจะระมัดระวังอย่างไรก็อาจหกล้ม ไม่ว่าจะอายุ 7 ปีหรือ 70 ปี แต่มีใครบ้าง ที่หกล้มเพียงครั้งหนึ่ง แต่ไม่ยอมเดินไปตลอดชีวิต เชื่อแน่ว่าคงไม่มีใครเป็นเช่นนั้น"

แน่นอนว่าคนเราล้มแล้วต้องลุก บางคนล้มแรงหน่อย เกิดแผลถลอกปอกเปิก เลือดตกยางออก ต้องตะเกียดตะกายลุกขึ้นมาเองอย่างยากลำบาก ผิดกับบางคนที่ล้มบนฟูกที่นอน นุ่มสบาย ตกลงมากี่ครั้งก็ไม่เจ็บปวด แถมมีคนคอยโอบอุ้ม ประคองเดินให้ลุกขึ้นมาอย่างสวยงาม

แต่ไม่ว่าจะต่างกันอย่างไร เมื่อล้มได้ เราก็ลุกได้แน่นอน แต่จะนาน จะยาก จะง่าย นั้นก็แล้วแต่คน เชื่อแน่ว่าคนที่ล้มอยู่นั้น จะมองเห็นค่าของคนที่มาช่วยเขาพยุงลุกขึ้นได้มากกว่าคนไหนๆ เพราะคนเราจะวัดใจกัน ก็ในยามยากนั่นเอง

ต่างจากคนที่ข้ามหรือเหยียบย่ำยามเขาล้ม ที่อาจจะได้เพียงความสะใจชั่วครู่ชั่วยาม แต่อาจจะต้องเสียใจกับการกระทำนั้นตลอดชีวิต เพราะอย่างที่บอก ว่าไม่มีใครล้มอยู่ตลอดเวลา

คนเราทุกคนสามารถผิดพลาดได้ทั้งสิ้น ขึ้นอยู่กับการมองความผิดพลาดนั้นให้เป็นประสบการณ์หรือเป็นปมปัญหาในชีวิต ที่สำคัญการที่เราพลาด ไม่ได้จะเป็นเรื่องที่เลยร้ายสักทีเดียว บางครั้ง อาจจะทำให้เราได้มิตรแท้จากศัตรูเพิ่มขึ้นมาก็เป็นได้

by Daaw Chonlada

ขอขอบคุณข้อมูลจาก chicministry.com

ภาพประกอบจาก www.photos.com