พรีม-รณิดา เตชสิทธิ์ เสพติด...จิตอาสา

สาวน้อยที่เชื่อว่าการช่วยเหลือคนอื่นด้วยเจตนาอันบริสุทธิ์ สามารถเริ่มต้นจากตัวเองได้โดยไม่ต้องใช้คำว่าหน้าที่นำหน้า ไม่ว่าด้วยวิธีไหน นั่นคือสิ่งที่ยิ่งใหญ่สำหรับการเกิดมาเป็นมนุษย์คนหนึ่งที่ร่วมใช้สังคมเดียวกัน

"ในฐานะนักแสดงคนหนึ่งมันคือสิ่งที่เราภูมิใจมากกับการได้ช่วยเหลือสังคม ด้วยการเป็นแบบอย่างให้กับวัยรุ่นที่เป็นวัยเดียวกับเราด้วย รวมถึงทุกคนที่เป็นพรีเซ็นเตอร์วันต่อต้านยาเสพติด เขาก็สามารถเป็นแบบอย่างให้กับคนในสังคมได้ เพราะทุกคนไม่เคยเกี่ยวข้องกับยาเสพติด รวมทั้งตัวเราเองไม่เคยทำอะไรที่เสื่อมเสียชื่อเสียงด้วย"

"ความจริงแล้วไม่เพียงแต่ศิลปินเท่านั้นที่จะเป็นแบบอย่าง แต่ทุกคนก็สามารถช่วยเหลือกันได้ ไม่จำเป็นต้องมีโครงการอะไรมาเป็นตัวกำหนด เพียงแค่ใจเราอยากช่วยใคร เราสามารถช่วยเขาเต็มที่ได้เลย เพราะเราเป็นสังคมเดียวกันที่ควรดูแลซึ่งกันและกัน ไม่จำเป็นต้องรู้จักกันมาก่อนก็ได้ ก็ถือเป็นการช่วยทำให้สิ่งแวดล้อมของเราน่าอยู่มากขึ้น"

"แต่ก็อยากให้ทุกคนเข้าใจคนที่กำลังติดยาเสพติดด้วย เขาอาจผ่านเรื่องเลวร้ายมาจากอดีตของเขา ทางออกเขาอาจมีน้อย หรือบางคนเขาอาจทำตามเพื่อน โดยที่ขาดการไตร่ตรอง แต่พรีมเองก็จะช่วยทำให้เขารู้สึกว่าคุณสามารถแตกต่างและเท่ได้เหมือนกัน โดยไม่ต้องพึ่งยาเสพติด เพราะมันเชยมาก เขาก็จะรู้สึกว่ามันไม่เท่เลย อาจจะใช้วิธีแหย่เขานิดหนึ่ง พูดให้มันเว่อเพื่อให้เขารู้สึกว่า การไม่ติดยาเสพติดมันคือความแตกต่าง และมีความเป็นตัวของตัวเอง และมันก็เท่กว่ามาก เรามาเลียนแบบกันในสิ่งดีๆ ดีกว่าค่ะ ด้วยการเป็นจิตอาสา เห็นใครลำบากก็เข้าไปช่วยเขาเลย อย่างตัวพรีมเองก็จะช่วยเหลือสังคมในทางหนึ่งด้วย เคยมีครั้งหนึ่งตอนไปเรียนพิเศษ พรีมเห็นผู้หญิงคนหนึ่งเขาไม่ใส่เสื้อ แล้วเราก็ตกใจมาก ก็บอกให้คุณแม่จอดรถเพื่อไปซื้อเสื้อในตลาดมาให้เขาใส่ แค่คุณคิดอยากจะช่วยคนไม่ว่าด้วยวิธีไหนขอแค่มีเจตนาดีเราก็ช่วยเหลือกันได้แล้ว เรามาเสพติดการช่วยเหลือสังคมดีกว่า"

"ถ้าไม่มียาเสพติด ชั้นบรรยากาศมันคงจะสดชื่นมากขึ้น คนที่อยู่บนโลกก็จะมีความสุขมากขึ้น อารมณ์ดีมากขึ้น แล้วเหตุการณ์ร้ายๆ ก็จะไม่มีทางเกิดขึ้น ทุกคนจะเป็นสังคมเดียวกันมากขึ้น"

เรื่อง : รัตติกาล พูลสวัสดิ์ / ภาพ : สุตสาย สังหาร