ขบเผาะ

• [n.] pubescence
• [syn.] รุ่นกระเตาะ,วัยรุ่น

ตัวอย่างประโยคเธอเล่าถึงกิจกรรมครั้งวัยขบเผาะด้วยใบหน้ายิ้มละไม

หมายเหตุเด็กหญิงที่เพิ่งเริ่มแตกเนื้อสาว

• ว. เรียกผลมะม่วงอ่อน ๆ ขนาดหัวแม่มือว่า มะม่วงขบเผาะ หมายเอาเสียงเวลาเอาฟันขบดังเผาะ
• โดยปริยายเรียกวัยของเด็กหญิงที่เพิ่งเริ่มแตกเนื้อสาวว่า วัยขบเผาะ.