คณิกา

คณิกา

คณิกา

คณิกา

คณิกา

• (มค. คณิกา) น. ช้างพัง
• นางบำเรอ, หญิงงามเมือง, คำนี้มีอาจารยมติเป็น ๒ มติ ที่หนึ่งว่าออกจากคำ คณก คำวิเศษณ์ แปลว่า ซึ่งเขาซื้อด้วยจำนวนเงินมาก และ คณก นั่นเอง เมื่อใช้เป็นคำวิเศษณ์ของเพศหญิง รูปศัพท์จึงเป็น คณิกา มติที่ ๒ ว่าหญิงมีหมู่ ด้วยความเป็นผัวคือ