ทรง

• [v.] keep one
• s balance
• [n.] form
• [syn.] รูปร่าง,แบบ
• [v.] have
• [syn.] มี
• [v.] sustain
• [syn.] รองรับ

ตัวอย่างประโยคเฮลิคอปเตอร์ทรงตัวอยู่ในอากาศได้โดยอาศัยแรงยกจากปีกทั้งสองข้าง

หมายเหตุตั้งอยู่ได้

• an element used to form terms of reverence when addressing or speakingof royalty or diety. When it is used before a noun, ทรง has the force of a verb,the term becoming an intransitive verb (which and also be used as an adjective)with a meaning appropriateto the object , as

คำอ่านซง

• [ซง] น. รูปร่าง เช่น ทรงกระบอก ทรงปั้นหยา ทรงกระสอบทรงกระทาย (ลักษณะชามหรือถ้วยมีรูปคล้ายกระทาย) แบบ เช่น ทรงผม. ก. ตั้งอยู่ได้ เช่น ทรงตัว
• จํา เช่น ทรงพระไตรปิฎก
• รองรับ เช่น ธรรมย่อมทรงผู้ประพฤติธรรมไม่ให้ตกไปในที่ชั่ว
• มี เช่น ทรงคุณวุฒิ
• คงอยู่ เช่น ไข้ยังทรงอยู่ นํ้าทรง
• ในราชาศัพท์มีความหมายว่า ขี่ หรือ ถือ เป็นต้น ตามเนื้อความของคําที่ตามหลัง เช่น ทรงม้า ว่า ขี่ม้า ทรงช้าง ว่า ขี่ช้าง ทรงศร ว่า ถือศรทรงศีล ว่า รับศีล ทรงธรรม ว่า ฟังเทศน์ ทรงบาตร ว่า ตักบาตรทรงราชย์ ว่า ครองราชสมบัติ
• ถ้าประกอบหน้านามบางคํา เช่น ชัย ภพ ศรี ศักดิ์ ธรรม เป็น พระทรงชัย พระทรงภพ พระทรงศรี พระทรงศักดิ์ พระทรงธรรม หมายถึง กษัตริย์
• ถ้าประกอบหน้านามที่เป็นพาหนะหรืออาวุธเป็นต้นของพระเป็นเจ้า หมายถึงพระเป็นเจ้านั้น ๆ เช่น พระทรงโค หมายถึง พระอิศวร พระทรงครุฑ พระทรงศร พระทรงสังข์ หมายถึง พระนารายณ์ พระทรงหงส์หมายถึง พระพรหม
• ใช้นําหน้าคํากริยาสามัญให้เป็นราชาศัพท์ เช่น ทรงทราบ ทรงยินดี ทรงขอบใจ
• ใช้นําหน้าคํานามราชาศัพท์ให้เป็นกริยาราชาศัพท์ เช่น ทรงพระสรวล ทรงพระเมตตา ทรงพระประชวร ในลักษณะนี้จะหมายความว่า มี ก็ได้ เช่น ทรงพระปรีชาสามารถ ทรงพระคุณ ทรงพระนาม เมื่อกริยาเป็นราชาศัพท์อยู่แล้วไม่นิยมใช้คําว่า ทรง นําหน้าซ้อนลงไปอีก เช่นไม่ใช้ว่า ทรงตรัส ทรงประทับ ทรงพระราชทาน. (ราชา) ว. เรียกช้าง ม้า ที่ขึ้นระวางแล้วว่า ช้างทรง ม้าทรง.