ผุ

• [adj. vi.] to rot = ผุพัง
• [adj. vi.] decayed (tooth), crumbling, tumbledown

คำพ้องความหมาย (Synonym)เปื่อย, พัง

• ก. กร่อนอย่างฟันผุ ร่วนหรือยุ่ย เช่น กระดูกผุ ไม้ผุ.