มดี

มดี

มดี

• (มค. มนฺตุ
• สก. มตี) น. ปัจจัยในภาษาบาลีที่อาเทศมาเป็นคำเติมท้ายนามที่เป็นคำบาลีหรือสันสกฤตที่มีสระอิ อุ อยู่ท้ายคำ แสดงว่าเป็นเพศหญิง เช่น สิริมดี พันธุมดี.