ลหุกาบัติ

ลหุกาบัติ

ลหุกาบัติ

• (ศน.) น. อาบัติเบา, ในวินัยสงฆ์กำหนดอาบัติ (ความผิดของพระ) ไว้ ๒ สถาน คือ ครุกาบัติ เป็นอาบัติหนัก ได้แก่ ปาราชิก ๔ ผู้ละเมิดขาดจากความเป็นพระภิกษุทันที ส่วนอาบัตินอกจาก นั้นเป็นลหุกาบัติ.