วงแหวน

• [แหฺวน] น. โลหะหรือแผ่นหนังเป็นต้นที่ทําเป็นรูปแหวนสําหรับรองอย่างที่หัวสลักเกลียวหรือที่เพลา เพื่อกันสึกหรอหรือเพื่อให้กระชับแน่น มักเรียกว่า แหวน โดยปริยายใช้เรียกสิ่งอื่นที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ถนนวงแหวน พื้นที่วงแหวน.

คำเต็มภาษาอังกฤษring

คำเต็มภาษาไทยวงแหวน

ความหมายหมายถึง วงแหวนที่ใช้ใส่วงล้อของแถบบันทึกข้อมูลม้วนใหญ่เพื่อกันการบันทึกซ้ำโดยปกติ จะมีคำกล่าวซึ่งเป็นที่รู้จักกันทั่วไปว่า No ring, no write หรืออาจใช้ในกรณีอื่น ที่มีลักษณะเป็นวงกลม หรือเป็นวงแหวน เช่น ring network ดู tape ประกอบ