สร้อย

• [n.] necklace
• [syn.] สายสร้อย
• [n.] mane
• [n.] minnow
• [syn.] ปลาสร้อย,กระสร้อย
• [n.] flower
• [syn.] ดอกไม้
• [n.] suffix in verse or poem for euphony
• [syn.] คำสร้อย

ตัวอย่างประโยคชายหนุ่มกำลังตั้งท่าจะกระโดดเข้าไปกระชากสร้อย

หมายเหตุเครื่องประดับที่ทำเป็นสายยาวๆ

• [n.] the hackles around the neck of a bird
• [n.] a necklace, a rosary = สร้อยคอ
• [n.] a chain, a string, especially around the wrist = สร้อยข้อมือ
• [n.] an after title,a qualifying appellation

คำอ่านส้อย

คำพ้องความหมาย (Synonym)ประคำ

• [ส้อย] น. ขนคอสัตว์ เช่น สร้อยคอไก่ สร้อยคอสิงโต
• เครื่องประดับที่ทําเป็นเส้น เช่น สร้อยคอ สร้อยข้อมือ สายสร้อย ก็เรียก.
• [ส้อย] น. ชื่อปลานํ้าจืดหลายสกุลในวงศ์ Cyprinidae พบอยู่รวมกันเป็นฝูงในตอนปลายฤดูนํ้าหลาก และว่ายทวนนํ้าขึ้นไปหากินในแหล่งนํ้าที่สูงขึ้นไป ส่วนใหญ่ลําตัวสีขาวเงินและมีจุดคลํ้าหรือจุดดําบนเกล็ดจนเห็นเป็นเส้นสายหลายแถบพาดตามยาวอยู่ข้างตัว เช่น สร้อยขาว (Cirrhinus jullieni) กระสร้อย ก็เรียก.
• [ส้อย] น. คำหรือวลีที่ใช้ลงท้ายวรรค ท้ายบาท หรือท้ายบทร้อยกรองเพื่อให้ครบตามจำนวน เพื่อความไพเราะของเสียงและความหมายหรือเพื่อแสดงว่าจบตอน เช่น นา เฮย ฤๅ บารนี แก่แม่นา โสตถิ์เทอญ คำสร้อย ก็ว่า
• คำที่เติมหรือประกอบคำอื่นเพื่อให้ไพเราะหรือเต็มความ เช่น เสื้อแสง หนังสือหนังหา คำต่อท้ายราชทินนาม เช่น พระราชปัญญาสุธี ศรีปริยัติธาดา มหาคณิสสร บวรสังฆาราม คามวาสี เจ้าพระยาอภัยราชาสยามานุกูลกิจ สกลนิติธรรมศาสตราจารย์ มหิบาลมหาสวามิภักดิ์ ปรมัคราชมนตรีอภัยพิริยปรากรมพาหุ.
• [ส้อย] น. ผู้หญิง นาง เช่น จําใจจําจากสร้อย. (ตะเลงพ่าย).
• [ส้อย] น. ดอกไม้ เช่น สร้อยสลา.
• [ส้อย] ก. โศก.

ชื่อสามัญภาษาไทยสร้อย

ชื่อสามัญภาษาอังกฤษJULLIEN'S MUD CARP

ชื่อวิทยาศาสตร์Henicorhynchus siamensis

ชื่อไทยอื่นๆ

• สร้อยหัวกลม
• สร้อยขาว

ลักษณะทั่วไปลักษณะของสร้อย ลำตัวยาวเพรียว แบนข้าง ปากมีขนาดเล็ก กึ่งกลางของริมฝีปากล่างมีปุ่มกระดูกยื่นออกมา ซึ่งเป็นลักษณะเด่นของปลาในสกุลนี้ ไม่มีหนวด ตามปกติปลาชนิดนี้จะหากินรวมเป็นกลุ่ม แต่ละกลุ่มมีจำนวนไม่มากนัก เมื่อถึงฤดูฝนปลาจะรวมตัวกันเป็นฝูงใหญ่ ๆ เพื่ออพยพออกหนองบึงไปหาที่เหมาะสมในการผสมพันธุ์วางไข่ อันได้แก่บริเวณทุ่งนาและที่ลุ่มน้ำฝนท่วมขังอยู่ ลูกปลาจะหาอาหารเลี้ยงตัวและเจริญเติบโตอยู่ในแหล่งน้ำเหล่านั้น ครั้นถึงปลายฤดูหนาว น้ำเริ่มแห้งขอดลง ปลาสร้อยก็จะเดินทางออกจากแหล่งหากินลงสู่แม่น้ำลำคลอง และรวมตัวกันเป็นฝูงใหญ่ ๆ ลอยหัวอยู่ตามผิวน้ำ ในช่วงนี้จะจับปลาสร้อยได้ครั้งละมาก ๆ สาเหตุที่ทำให้ปลาลอยตัวอยู่ตามผิวน้ำนั้น อาจจะเป็นเพราะออกซิเจนที่ละลายอยู่ในน้ำมีปริมาณค่อนข้างต่ำ ทำให้ปลาต้องขึ้นมาหายใจที่ผิวน้ำ อาการเช่นนี้ ชาวประมงเรียกว่า \"ปลาเมาน้ำ\"

ถิ่นอาศัย แหล่งที่พบสร้อยมีอยู่ทั่วไปตามแม่น้ำลำคลองและหนองบึงทั่วทุกภาคของประเทศ

อาหารสร้อยกินพวกพืชและแมลงน้ำ

ขนาดความยาวประมาณ 7-22 ซ.ม.

รูปภาพ