สันทิฐิก

สันทิฐิก

สันทิฐิก

• (มค. สนฺทิฏฺฐิก
• สก. สานฺทฺฤษฺฏิก) ว. ควรเห็นเอง, เป็นคุณอย่างหนึ่งของพระธรรม.