กวะแกว่ง

• [v.] sway
• [syn.] กวัดแกว่ง,แกว่ง,กวัดไกว

ตัวอย่างประโยคทหารทั้งสองฝ่ายต่างก็กวะแกว่งดาบเข้าห้ำหั่นกัน

• [กฺวะแกฺว่ง] ก. แกว่งไปมา เช่น ช่อช้อยกวะแกว่งไกว. (ม. คําหลวง จุลพน).