ผลการค้นหาคำศัพท์

ขมิ้น

คำอ่านขะหมิ้น

[ขะมิ่น] น. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Curcuma longa L. ในวงศ์ Zingiberaceae เหง้าสีเหลือง ใช้ปรุงอาหาร ทํายา ทําผงทาตัว และใช้ย้อมผ้า ขมิ้นชัน ก็เรียก อีสานและปักษ์ใต้เรียก ขี้มิ่น.
[ขะมิ่น] น. ชื่อนกชนิดหนึ่งในวงศ์ Oriolidae ตัวเท่านกเอี้ยง มีหลายสี เช่น เหลือง แดง ฟ้า ขาว กินผลไม้และแมลง ทํารังเป็นรูปถ้วยอยู่ตรงง่ามไม้สูง ๆ ในประเทศไทยมีหลายชนิด เช่น ขมิ้นท้ายทอยดํา หรือ ที่มักเรียกกันว่า ขมิ้นเหลืองอ่อน (Oriolus chinensis) ขมิ้นแดง (O. traillii) ขมิ้นขาว (O. mellianus).

น. ว่านพวกหนึ่ง ใช้หัวประกอบอาหาร ย้อมผ้า ทำยา หรือทำเป็นผงทาตัว มีหลายชนิด เช่น ขมิ้นขาว ขมิ้นชัน ขมิ้นป่า
ชื่อนกชนิดหนึ่งตัวขนาดเท่านกเอี้ยง มีหลายสี เช่น เหลือง แดง ฟ้า ขาว กินผลไม้และแมลงเป็นอาหาร.

กำลังโหลดข้อมูล