ความอัปลักษณ์

• [n.] ugliness
• [syn.] ความงดงาม

ตัวอย่างประโยคเขาเป็นคนป่าเถื่อนที่มีความอัปลักษณ์ทั้งหน้าตาและจิตใจ

หมายเหตุลักษณะที่ถือว่าไม่เป็นมงคล, ลักษณะที่ไม่ดี, ชั่ว, เลวทราม