ความอ้างว้าง

• [n.] loneliness
• [syn.] ความเปล่าเปลี่ยว,ความเปลี่ยวใจ,ความว้าเหว่,ความเหงา

ตัวอย่างประโยคเป็นเวลานานนับสิบปีที่เขาอยู่กับความหลัง อยู่กับความอ้างว้างสิ้นหวัง เฝ้าดูคนรอบข้างตายจากไปทีละคน