ปมาณ

ปมาณ

• น. ความเลื่อมใส, ในทางธรรมหมายถึงสิ่งที่ชัก นำให้เกิดความเลื่อมใส มี ๔ คือ ๑. รูปปมาณ (ร่างกายนำให้เลื่อมใส) ๒. โฆษปมาณ (เสียง นำให้เลื่อมใส) ๓. ลูขปมาณ (การไม่เอาใจใส่ใน รูปและการแต่งนำให้เลื่อมใส) ๔. ธรรมปมาณ (เลื่อมใสในธรรมที่ได้สดับ).