พก

• [v.] carry
• [n.] pocket or pouch formed by the knotted part of panung or sarong

ตัวอย่างประโยคแม้แต่คนที่มีนิสัยที่แข็งกร้าวยังต้องพกพระเป็นพวงๆ เพราะความกลัวผีจนจับใจ

หมายเหตุเอาเก็บหรือซ่อนไว้ในพกหรือในสิ่งอื่นที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น

• น. ริมผ้านุ่งที่ดึงรวบขึ้นมาไขว้ไว้ที่บริเวณสะดือ มีลักษณะคล้ายถุงเล็ก ๆ เรียกว่า ชายพก ใส่เงินหรือหมากเป็นต้น
• แผ่นดิน. ก. เอาเก็บหรือซ่อนไว้ในพกหรือในสิ่งอื่นที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้นเช่น พกมีด พกนาฬิกา เรียกสิ่งที่นำติดตัวไปในลักษณเช่นนั้น เช่น มีดพก ปืนพก นาฬิกาพก
• พัง ทําลาย เช่น ดุจพสุธาพังดังพสุธาพก. (ม. ร่ายยาว มหาราช)
• ผก หก ตก
• (กลอน) วก เช่น ภายหลังมาจึงพราหมณ์ชูชก พกมาทวงทอง. (ม. คําหลวง ชูชก).
• [พะกะ] (แบบ) น. นกยาง. (ป.).