ห่างเห

• [v.] become estranged
• [syn.] จากกัน,แยกกัน,ห่างเหิน

ตัวอย่างประโยคเธอกับเพื่อนต้องห่างเหกันไปโดยปริยายเพราะความไม่เข้าใจกัน

• (กลอน) ว. จากไป พรากไป เช่น นิราศร้างห่างเหเสนหา ปางอิเหนาเศร้าสุดถึงบุษบา. (นิ. อิเหนา).