อภิชาต

• [n.] a son who turns out to be better than his father

คำอ่านอะพิชาด

• [อะพิชาด อะพิชาดตะ] ว. เกิดดี มีตระกูล. (ป. ส.).
• [อะพิชาด อะพิชาดตะ] ว. เกิดดี มีตระกูล. (ป. ส.).