อุปปาติก

อุปปาติก

• [อุ-ปะ-ปา-ติ-กะ, อุบ-ปะ-ปา-ติ-กะ] (มค. อุปปาติก, โอปปาติก) ว. ที่เกิดขึ้นเอง เช่น การเกิดของเทวดา, สัตว์โลกที่เกิดเอง ไม่มีมารดาบิดา.