แท่ง

• [clas.] numerative noun for bars, ingots, pencils
• [n.] piece
• [n.] single

ตัวอย่างประโยคหนูน้อยถือไอศครีม 2 แท่งไว้ในมือ

หมายเหตุลักษณนามเรียกของที่มีลักษณะของสิ่งที่ตันและกลมยาวหรือแบนหนา

• [n. adj.] an ingot (of tin), a bar (of gold)
• [n. adj.] solid (gold)
• [n. adj.] used as a numerative noun for pencils, not pens

• น. ลักษณะของสิ่งที่ตันและกลมยาวหรือแบนหนา เช่น แท่งทอง แท่งเหล็ก แท่งหิน ลักษณนามเรียกของเช่นนั้น เช่น ชอล์กแท่งหนึ่ง ดินสอ ๒ แท่ง
• เรียกชายที่หนุ่มแน่นยังไม่มีภรรยาว่า หนุ่มทั้งแท่ง.