ตัวอย่างประโยคในสมัยก่อนประวัติศาสตร์ชาวเผ่าจะฆ่าแพะเพื่อใช้บูชายัญ
หมายเหตุสัตว์เคี้ยวเอื้องชนิด Capra hircus ในวงศ์ Bovidae เป็นสัตว์กีบคู่ขนาดกลาง มีความอดทน แข็งแรง และทนทานต่อโรคได้ดีกว่าสัตว์กีบคู่อื่นๆ สามารถปีนป่ายที่สูงโดยเฉพาะโขดหินหรือภูเขาได้ดี ขนหยาบสีดำ ขาว หรือน้ำตาล มีเขา 1 คู่ ตัวผู้มีเครา หางสั้น
ชื่อสามัญภาษาไทยแพะ
ชื่อสามัญภาษาอังกฤษSMITH'S BARB
ชื่อวิทยาศาสตร์Puntioplites protozsron
ชื่อไทยอื่นๆ
ลักษณะทั่วไปลักษณะของแพะ อยู่ในวงศ์ปลาตะเพียน แต่ต่างสกุลกัน มีรูปร่างลักษณะคล้ายปลาตะเพียนขาว ลำตัวเกือบเป็นรูปสี่เหลี่ยมขนมเปียกปูน หัวและลำตัวแบนข้าง นัยน์ตาโตและอยู่ค่อนไปทางด้านบน ไม่มีหนวด ครีบหางเว้าลึก ลำตัวด้านหลังสีคล้ำ แต่ด้านท้องเป็นสีเงิน ลักษณะสำคัญที่แตกต่างกว่าปลาสกุลปลาตะเพียนคือ ก้านครีบเดี่ยวอันสุดท้ายของครีบก้นมีขนาดใหญ่แข็ง และขอบด้านในหยักคล้ายฟันเลื่อย กระโดงหลังของปลากระมังที่พบในแม่น้ำโขง จะมีความสูงสะดุดตากว่าแหล่งน้ำอื่น ๆ
ถิ่นอาศัย แหล่งที่พบแพะในแหล่งน้ำจืดทั่วประเทศไทย แต่ละภาคจะเรียกชื่อแตกต่างกันไปตามภาษาท้องถิ่น ภาคกลางเรียกว่า ปลากระมัง บางแห่งเรียกชื่อสั้น ๆ เช่นที่บึงบอระเพ็ด เรียกว่า ปลามัง หรือบางคนเรียก ปลาสมิด ที่ปากน้ำโพมักเรียก ปลาเลียม หรือปลาเหลี่ยม ที่หนองคายและนครพนม เรียก สะกา
อาหารแพะกินพืชพันธุ์ไม้น้ำอินทรีย์สารที่เน่าเปื่อย
ขนาดความยาวประมาณ 13-15 ซ.ม. และขนาดใหญ่ที่มีผู้พบยาวประมาณ 22-22.5 ซ.ม.
รูปภาพ