ไล่ออก

• [v.] fire
• [syn.] เลิกจ้าง

ตัวอย่างประโยคครอบครัวของเธอกำลังเดือดร้อนมากเพราะสามีถูกไล่ออกจากงานเนื่องจากป่วยหนัก

หมายเหตุขับให้พ้นตำแหน่ง, ทำให้พ้นสภาพการเป็นพนักงานหรือขับให้พ้นไปจากสถานที่

• ก. คัดชื่อออกจากทะเบียน เช่น ไล่ออกจากโรงเรียน ให้ออกจากราชการหรือวงการเพราะกระทำความผิดอย่างร้ายแรง เช่น ไล่ออกจากราชการ ไล่ออกจากงาน. (กฎ) น. โทษทางวินัยสถานหนักที่สุดที่ใช้ลงแก่ข้าราชการ ผู้กระทําผิดวินัยอย่างร้ายแรงโดยสั่งให้ออกจากราชการและไม่มีสิทธิได้รับบําเหน็จบํานาญ.