กระแหทอง คืออะไร แปลว่าอะไร ตัวอย่างประโยค จากพจนานุกรมข้อมูลภาพปลาและสัตว์น้ำไทย

ผลการค้นหาคำศัพท์

กระแหทอง

พจนานุกรมภาพปลาและสัตว์น้ำไทยความหมายจาก พจนานุกรมภาพปลาและสัตว์น้ำไทย

กระแหทอง

ชื่อสามัญภาษาไทยกระแหทอง

ชื่อสามัญภาษาอังกฤษSCHWANENFELD'S TINFOIL BARB

ชื่อวิทยาศาสตร์Barbodes schwanenfeldi

ชื่อไทยอื่นๆ

ลักษณะทั่วไปลักษณะของกระแหทอง เป็นปลาน้ำจืดที่มีรูปร่างป้อมสั้น ลำตัวแบนข้าง หัวมีขนาดเล็ก จะงอยปากสั้นทู่ นัยน์ตาเล็ก ปากเล็กและอยู่ปลายสุด หนวดเล็กและสั้นมี 2 คู่ เกล็ดมีขนาดใหญ่ ครีบหางใหญ่ ปลายเป็นแฉกลึก กระโดงหลังสูงและกว้างมีก้านครีบเดี่ยวที่แข็งและขอบหยักเป็นฟันเลื่อยอยู่อันหนึ่ง สีพื้นของลำตัวเป็นสีขาวเงินหรือสีเหลืองปนส้ม ด้านหลังสีเทาปนเขียว ขอบนัยน์ตาดำเป็นสีเหลือง แก้มเหลืองปนแดง กระโดงหลังสีแดง และมีแถบดำที่ปลายกระโดง ขอบบนและล่างของครีบหางมีแถบสีดำข้างละแถบ

ถิ่นอาศัย แหล่งที่พบกระแหทองพบตามแม่น้ำ ลำคลองหนองบึงทั่วทุกภาค ทำให้มีชื่อเรียกแตกต่างกันไปตามภาษาท้องถิ่น เช่นพบในภาคกลางเรียกกระแห ตะเพียนหางแดง หรือกระแหทอง ทางภาคใต้เรียกปลาลำป่า ส่วนภาคอีสานเรียก ปลาเลียนไฟ

อาหารกระแหทองกินพืชพันธุ์ไม้น้ำ ตัวอ่อนแมลงน้ำ ซากสัตว์และพืชที่เน่าเปื่อย

ขนาดความยาวตั้งแต่ 15-35 ซ.ม.

รูปภาพ

ความหมายของ กระแหทอง จากพจนานุกรมเล่มอื่นๆ

ความหมายจาก พจนานุกรมแปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน

กระแหทอง

  • น. ชื่อปลาน้ำจืดชนิด Puntius schwanenfeldii ในวงศ์ Cyprinidae รูปร่างป้อมคล้ายปลาตะเพียนทอง มักมีสีแดงอ่อนบนครีบ เฉพาะส่วนปลายของครีบหลังและขอบบนล่างของครีบหางมีสีดํา ตะเพียนหางแดง หรือ เลียนไฟ ก็เรียก ปักษ์ใต้เรียก ลำปำ.
(อ่านต่อ...)
กำลังโหลดข้อมูล