ค้างคาว

ชื่อสามัญภาษาไทยค้างคาว

ชื่อสามัญภาษาอังกฤษFRESHWATER BATFISH

ชื่อวิทยาศาสตร์Oreoglanis siamensis

ชื่อไทยอื่นๆ

• ติดหิน

ลักษณะทั่วไปลักษณะของค้างคาว เป็นปลาน้ำจืดขนาดเล็ก ประเภทไม่มีเกล็ด ลำตัวป้อมสั้น หางยาว หัวโต ส่วนท้องแบนราบ ใต้ปากมีอวัยวะซึ่งใช้ในการเกาะยึดติดกับก้อนหินได้เป็นอย่างดี ครีบอกอยู่แนวเดียวกับครีบหู ซึ่งมีขนาดใหญ่ใช้ช่วยในการว่ายทวนกระแสน้ำ ลำตัวสีเขียวมะกอกสลับกับรอยด่าง ท้องสีชมพูสด

ถิ่นอาศัย แหล่งที่พบค้างคาวอยู่ตามลำธารบนภูเขาซึ่งมีความสูงกว่า 900 เมตร จากน้ำทะเล และน้ำตกที่มีกระแสน้ำไหลเชี่ยว พบเฉพาะที่ดอยอ่างกาซึ่งอยู่บนเทือกเขาอินทนนท์

อาหารค้างคาวกินแมลงน้ำและสัตว์ขนาดเล็ก

ขนาดความยาวประมาณ 7-10 ซ.ม.

รูปภาพ

• [n.] bat

• [n.] a fruit bat, a flying fox of the suborder Megachiroptera

• น. ชื่อสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมหลายชนิดและหลายวงศ์ ลําตัวมีขนปุย ปีกเป็นแผ่นหนังขนาดใหญ่ เวลาเกาะจะห้อยหัวลง หากินในเวลากลางคืน เช่น ค้างคาวแม่ไก่ป่าฝน (Pteropus vampyrus) ในวงศ์ Pteropodidae ค้างคาวลูกหนูบ้าน (Pipistrellus javanicus) ในวงศ์ Vespertilionidae.
• น. (๑) ชื่อไม้ต้นขนาดกลางชนิด Aglaia edulis (Roxb.) Wall. ในวงศ์ Meliaceae ผลคล้ายมะไฟ แต่เปลือกแข็งและหนา มะก่อง ก็เรียก. (๒) ชื่อไม้เถาชนิด Passiflora lunata Willd. ในวงศ์ Passifloraceae ใบคล้ายปีกค้างคาว ด้านล่างของใบมีจุด ๓-๔ จุด ดอกกินได้.
• น. ของว่างชนิดหนึ่ง ทำด้วยแป้งสาลีผสมแป้งถั่วทอง นวดกับหัวกะทิและเกลือ แผ่เป็นแผ่นห่อไส้ทำด้วยกุ้งสับผัดกับรากผักชีตำ พริกไทย เกลือ แล้วทอดนํ้ามัน เรียกว่า ขนมค้างคาว.
• น. ตัวไม้โครงหลังคา เป็นเครื่องยึดเหนี่ยวระหว่างเต้ากับจันทันระเบียง แขวน หรือ โตงเตง ก็เรียก.