ตะเพียน

ชื่อสามัญภาษาไทยตะเพียน

ชื่อสามัญภาษาอังกฤษCOMMON SILVER BARB

ชื่อวิทยาศาสตร์Barbodes gonionotus

ชื่อไทยอื่นๆ

• ตะเพียนขาว

ลักษณะทั่วไปลักษณะของตะเพียน เป็นปลาน้ำจืดคู่บ้านเมืองเป็นที่รู้จักกันดีตั้งแต่สมัยสุโขทัย ปลาตะเพียนมีลำตัวค่อนข้างป้อมแบนข้าง เกล็ดใหญ่ หัวเล็ก ปากเล็กอยู่หน้าสุด ลักษณะแตกต่างจากปลาที่อยู่ในสกุลเดียวกัน คือตะเพียนขาวมีก้านครีบอ่อนของครีบก้นจำนวน 6 ก้าน ชนิดอื่น ๆ มี 5 ก้าน สีของลำตัวเป็นสีเขียวอมฟ้า ด้านหลังมีสีน้ำตาลปนเทา ท้องสีขาวเงิน ครีบก้นสีเหลืองปนส้ม ครีบอื่นๆ สีซีดจาง เป็นปลาที่ปราดเปรียวว่ายน้ำเร็ว เมื่อตกใจจะกระโดดสูงมาก

ถิ่นอาศัย แหล่งที่พบตะเพียนพบตามแหล่งน้ำไหล และน้ำนิ่งทั้งในภาคกลางภาคเหนือและอีสาน

อาหารตะเพียนกินพืช เมล็ดพืชตระกูลหญ้าโดยเฉพาะข้าว สาหร่าย ตะไคร่น้ำ ซากสัตว์และพืชที่เน่าเปื่อย แพลงก์ตอน ไรน้ำ

ขนาดความยาวประมาณ 8-36 ซ.ม.

รูปภาพ

• [n.] carp
• [syn.] ปลาตะเพียน

• see ปลา fish
• a carp of the genus Puntius

• น. ชื่อปลานํ้าจืดบางชนิดของบางสกุลในวงศ์ Cyprinidae ส่วนใหญ่อยู่ในสกุล Puntius และ Cyclocheilichthys หนวดสั้น เกล็ดสีขาวเงินขอบเรียบ ที่มีลําตัวสั้นป้อม แบนข้าง เช่น ตะเพียนขาว (P. gonionotus) ตะเพียนทอง (P. altus) ตะเพียนหางแดง หรือ กระแห (P. schwanenfeldi) ส่วนที่มีลําตัวเรียวกว่า เช่น ตะเพียนทราย(P. leiacanthus C. apogon).