กำลังโหลดข้อมูล
ความหมายจาก พจนานุกรมภาพปลาและสัตว์น้ำไทยชื่อสามัญภาษาไทยสายรุ้ง
ชื่อสามัญภาษาอังกฤษBLUE-BANDED WHIPTAIL
ชื่อวิทยาศาสตร์Pentapodus setosus
ลักษณะทั่วไปลักษณะของสายรุ้ง ลำตัวแบนข้างเล็กน้อย หัวค่อนข้างแหลม ปากกว้างพอสมควร มีเกล็ดประปรายอยู่ตรงบริเวณปลายสุดของหัว มีฟันเล็กแหลมและมีฟันเขี้ยวซึ่งแสดงถึงนิสัยในการกินอาหาร พื้นลำตัวมีสีเทาอมเหลือง ส่วนด้านท้องมีแถบสีขาวเงิน พาดจากปลายจะงอยปากผ่านไปตามกลางลำตัวจนถึงโคนหาง และมีแถบสีขาวพาดไปบนครีบ จุดเด่นที่พบได้อย่างชัดเจนของปลาชนิดนี้คือ ครีบหางเว้าลึกปลายแพนหางด้านบนจะเป็นเส้นสีดำ มีจุดดำที่โคนครีบหาง
ถิ่นอาศัย แหล่งที่พบสายรุ้งอยู่ตามหน้าดิน บริเวณที่พบได้แก่จังหวัดสมุทรปราการ สมุทรสงคราม ประจวบคีรีขันธ์ และชุมพร
อาหารสายรุ้งกินพืชไม้น้ำ สัตว์น้ำขนาดเล็กและซากพืชซากสัตว์
ขนาดความยาวประมาณ 14-22 ซ.ม.
รูปภาพ