หญ้า

ชื่อสามัญภาษาไทยหญ้า

ชื่อสามัญภาษาอังกฤษINDIAN RIVER BARB

ชื่อวิทยาศาสตร์Chylocheilichthys apogon

ชื่อไทยอื่นๆ

• ตาแดง
• แม่กระแด้ง
• หนามหลัง

ลักษณะทั่วไปลักษณะของหญ้า เป็นปลาน้ำจืดในวงศ์ปลาตะเพียนขาว ลำตัวค่อนข้างแบน เกล็ดขนาดใหญ่ หัวใหญ่ จะงอยปากยาวและแหลม ไม่มีหนวด นัยน์ตาโตและอยู่ใกล้จมูก ปากเล็กและอยู่ปลายสุด กระโดงหลังสูงมีก้านเดี่ยวเป็นหนามแข็ง และขอบหยักเป็นฟันเลื่อย ครีบหางแยกเป็นแฉกลึก ลำตัวส่วนบนสีเขียวอมเหลือง ด้านท้องสีเหลืองนวล โคนหางมีจุดดำขนาดใหญ่ข้างละจุด ครีบต่าง ๆ สีส้ม นัยน์ตาแดง

ถิ่นอาศัย แหล่งที่พบหญ้าพบแพร่กระจายทั่วไปในแม่น้ำ คลอง หนองและบึงตามภาคต่าง ๆ ทั่วประเทศ มีชื่อเรียกแตกต่างกันไป ทางภาคกลางเรียกว่า ปลาหนามหลัง ไส้ตัน ตะเพียนทราย ในภาคอีสานบางจังหวัดเรียกว่า แม่กระแด้ง ไส้ตัน พบทางภาคใต้มีชื่อว่า หญ้า ตาแดง

อาหารหญ้ากินหอยน้ำจืดขนาดเล็ก ลูกปลาและพืชน้ำ

ขนาดความยาวประมาณ 7-15 ซ.ม.

รูปภาพ

• [n.] grass
• [syn.] ต้นหญ้า

• grasses chiefly of the family Gramineae
• [n.] general name for grass, turf (See ต้น plants)

• น. ชื่อเรียกไม้ล้มลุกหลายชนิดหลายสกุลในวงศ์ Gramineae เช่น หญ้าคา (Imperata cylindrica Beauv.) หญ้าตีนกา (Eleusine indica Gaertn.)หญ้าแพรก (Cynodon dactylon Pers.)
• ใช้อนุโลมเรียกพรรณไม้บางชนิดที่มิได้อยู่ในวงศ์ Gramineae เช่น หญ้าเกล็ดหอย หญ้างวงช้าง.
• (ถิ่น-ปักษ์ใต้) น. ปลาขี้ยอก. (ดู ขี้ยอก).