กระดากใจ

• [v.] be ashamed
• [syn.] ละอายใจ

ตัวอย่างประโยคผมกระดากใจมากที่ทำงานให้แก่ประชาชนน้อยเกินไป

หมายเหตุไม่กล้าพูดหรือไม่กล้าทำเพราะรู้สึกอับอาย