ขู่เข็ญ

• [v.] coerce
• [syn.] ขู่,บังคับ,บีบบังคับ,ข่มขู่
• [ant.] ปลอบโยน,ปลอบใจ

ตัวอย่างประโยคตำรวจขู่เข็ญให้ผู้ต้องหาสารภาพความจริง

หมายเหตุทำให้กลัวโดยบังคับกดขี่

• see กระโชก

• ก. ทําให้กลัวโดยบังคับ
• (กฎ) แสดงกิริยาหรือวาจาให้ผู้อื่นต้องกลัวว่าจะเป็นอันตรายต่อชีวิต ร่างกาย เสรีภาพ ชื่อเสียง หรือทรัพย์สินของผู้นั้น หรือของบุคคลที่สาม.