ดุ

• [adj.] fierce
• [syn.] ถมึงทึง,บึ้ง,น่ากลัว,น่าเกรงขาม

ตัวอย่างประโยคเธอว่าตัวเองไม่ใช่คนหยิ่งแต่เป็นคนหน้าดุและไม่ค่อยยิ้ม

• [adj. vt. vi.] fierce = ดุร้าย, ferocious, violent = ดุดัน,savage, wild = ดุเดือด, liable to bite or attack
• [adj. vt. vi.] cruel
• [adj. vt. vi.] to reproach, to reprove, to reprimand, to rebuke, to chide,to scold, to admonish, to castigate = ดุว่า, ดุด่า

• ก. ว่ากล่าวหรือทักท้วงด้วยความโกรธหรือไม่พอใจเพราะมีความผิดหรือไม่อยู่ในโอวาทเป็นต้น โดยปริยายหมายความว่า มีอันตรายมาก มีคนเสียชีวิตมาก เช่น นํ้าปีนี้ดุ ที่ตรงนี้ดุ. ว. มีลักษณะทําให้ดูน่ากลัวหรือน่าเกรงขาม เช่น หน้าดุ ตาดุ
• ร้าย ร้ายกาจ เหี้ยมโหด เช่น หมาดุ เสือดุ.