ตอกหน้า

• [v.] refute

ตัวอย่างประโยคเขาตอกหน้าเธอกลางที่ประชุมทำให้เธอรู้สึกอายมาก

หมายเหตุว่าใส่หน้าหรือว่าต่อหน้าให้เจ็บใจ

• (ปาก) ก. ว่าใส่หน้าอย่างไม่ไว้หน้า.