ทนฝืน

• [v.] force (oneself)
• [syn.] แข็งใจ,ฝืนใจ

ตัวอย่างประโยคท่านยังทนฝืนสังขารปกปิดอาการเจ็บป่วยอยู่ร่วมงานอย่างกระฉับกระเฉง