ทะยาน

• [v.] rush
• [syn.] กระโจน,เผ่นโผน

ตัวอย่างประโยคเสือทะยานเข้าใส่ศัตรูอย่างสุดกำลัง

หมายเหตุเผ่นขึ้นไป, โผนเข้าใส่

• [vi.] (of a rocket) to soar

• ก. เผ่นขึ้นไป เช่น เครื่องบินทะยานขึ้นสู่ฟ้า โผนเข้าใส่ เช่น ทะยานเข้าสู้.